WeBible

1 - Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 - "Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

3 - Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

4 - Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

5 - Sepse prapësia jote t'i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

6 - Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

7 - A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

8 - A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

9 - Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

10 - Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

11 - Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

12 - Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

13 - duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

14 - "Ç'është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

15 - Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

16 - aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

17 - Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

18 - atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

19 - të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

20 - I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

21 - Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

22 - Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

23 - Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

24 - Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

25 - sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

26 - duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

27 - Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

28 - ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

29 - Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

30 - Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

31 - Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

32 - Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

33 - Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

34 - Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

35 - Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.