WeBible

1 - Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 - "Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 - do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 - Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 - Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 - A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 - Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 - Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 - Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 - Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 - Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 - Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 - A s'jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 - Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 - Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 - Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 - por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 - Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 - Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 - por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 - Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 - A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj",

23 - ose "liromëni nga duart e armikut", ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 - Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 - Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 - Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 - Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 - Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 - Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 - A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".