WeBible

1 - "A nuk kryen vallë një punë të rëndë njeriu mbi tokë dhe ditët e tij a nuk janë si ditët e një argati?

2 - Ashtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret mëditjen e tij,

3 - kështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m'u caktuan net me dhembje.

4 - Sa shtrihem, them: "Kur do të ngrihem?". Por nata është e gjatë dhe jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim.

5 - Mishi im është i mbuluar me krimba dhe me buca dheu, lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë.

6 - Ditët e mia janë më të shpejta se masuri i një endësi dhe po harxhohen pa shpresë.

7 - Kujto që jeta ime është një frymë; syri im nuk do të shohë më të mirën.

8 - Syri i atij që më shikon nuk do të më shohë më; sytë e tu do të jenë mbi mua, por unë nuk do të jem më.

9 - Ashtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk kthehet më;

10 - nuk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta njohë më.

11 - Prandaj nuk do ta mbaj gojën të mbyllur do të flas në ankthin e frymës time; do të ankohem në hidhërimin e shpirtit tim.

12 - A jam vallë deti apo një përbindësh i detit që ti më ruan me një roje?

13 - Kur unë them: "Shtrati im do të më japë një lehtësim, shtroja ime do ta zbusë dhembjen time",

14 - ti më tremb me ëndrra dhe më tmerron me vegime;

15 - kështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.

16 - Unë po shpërbëhem; nuk kam për të jetuar gjithnjë; lërmë të qetë; ditët e mia nuk janë veçse një frymë.

17 - Ç'është njeriu që ti ta bësh të madh dhe të kujdesesh për të,

18 - dhe ta vizitosh çdo mëngjes duke e vënë në provë në çdo çast?

19 - Kur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të përcjell pështymën time?

20 - Në rast se kam mëkatuar, çfarë të kam bërë ty, o rojtar i njerëzve? Pse më ke bërë objekt të goditjeve të tua, aq sa i jam bërë barrë vetes sime?

21 - Pse nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh, por unë nuk do të jem më".