WeBible

1 - Elifaz van Teman nam het woord en sprak:

2 - Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;

3 - Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?

4 - Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.

5 - Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,

6 - Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.

7 - Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;

8 - Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?

9 - Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?

10 - Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!

11 - Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?

12 - Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:

13 - Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!

14 - Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?

15 - Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;

16 - Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!

17 - Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.

18 - Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,

19 - Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen

20 - De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;

21 - Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.

22 - Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;

23 - Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.

24 - Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:

25 - Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;

26 - Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!

27 - Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:

28 - Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;

29 - Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;

30 - Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!

31 - Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.

32 - Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;

33 - Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!

34 - Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;

35 - Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!