WeBible

1 - Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:

2 - Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;

3 - Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?

4 - Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?

5 - Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;

6 - Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.

7 - Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;

8 - Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.

9 - Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.

10 - Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;

11 - Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.

12 - Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;

13 - Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.

14 - Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking

15 - Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.

16 - Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;

17 - Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.

18 - Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;

19 - Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.

20 - Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:

21 - Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!