WeBible

1 - Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;

2 - Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?

3 - Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;

4 - Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!

5 - Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,

6 - Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;

7 - Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;

8 - Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.

9 - Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;

10 - Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?

11 - Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;

12 - Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?

13 - Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,

14 - Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.

15 - Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;

16 - Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:

17 - Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.

18 - Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!

19 - Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;

20 - Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?

21 - Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;

22 - Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.

23 - Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;

24 - Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.

25 - Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!

26 - Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?

27 - Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?

28 - Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;

29 - Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.

30 - Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!

31 - Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:

32 - Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?

33 - Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:

34 - Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.

35 - Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!