WeBible

1 - Eens ging Hij weer een synagoge binnen; daar was een man wiens hand verdord was.

2 - En ze bespiedden Hem, of Hij hem ook op de sabbat zou genezen, om Hem dan te kunnen beschuldigen.

3 - En Hij zei tot den man met de verdorde hand: Kom hier in het midden!

4 - Toen sprak Hij tot hen: Mag men op de sabbat goed doen of kwaad, iemand redden of doden? Ze zwegen.

5 - Toornig liet Hij zijn blik over hen rondgaan, bedroefd over de verblinding van hun hart; en Hij sprak tot den man: Strek uw hand uit! Hij strekte ze uit, en zijn hand was genezen.

6 - Toen gingen de farizeën heen, en spanden terstond met de herodianen tegen Hem samen, om Hem ten val te

7 - Nu ging Jesus met zijn leerlingen terug naar het meer, en een talrijke schare uit Galilea volgde Hem. Ook uit Judea,

8 - Jerusalem, Idumea, het Overjordaanse en uit de streek van Tyrus en Sidon kwam men in grote menigte naar Hem toe, toen men hoorde, al wat Hij deed.

9 - En Hij beval zijn leerlingen, een boot voor Hem gereed te houden met het oog op de schare, opdat ze Hem niet zouden dringen.

10 - Want Hij genas er velen; zodat allen, die kwalen hadden, op Hem aandrongen, om Hem aan te raken.

11 - En als de onreine geesten Hem zagen, vielen ze voor Hem neer, en schreeuwden het uit:

12 - Gij zijt de Zoon van God. Maar Hij verbood hun streng, Hem bekend te maken.

13 - Vervolgens besteeg Hij de berg en riep hen, die Hij zelf wilde; en ze kwamen bij Hem.

14 - En twaalf stelde Hij er aan, om bij Hem te blijven, en om hen ter prediking uit te zenden,

15 - met de macht om duivels uit te drijven.

16 - Deze twaalf stelde Hij aan: Simon, dien Hij de bijnaam Petrus gaf;

17 - dan Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broer van Jakobus, aan wie Hij de bijnaam Boanerges gaf, dat is zonen van de donder.

18 - Verder Andreas en Filippus, Bartolomeus en Matteüs, Tomas en Jakobus, den zoon van Alfeus, Taddeus en Simon den Kananeër,

19 - en Judas Iskáriot, die Hem heeft verraden.

20 - Daarop ging Hij naar huis: maar weer liep de menigte samen, zodat zij niet eens konden eten.

21 - Toen zijn verwanten dit hoorden, trokken ze er op af, om Hem vast te houden; want ze zeiden: Hij is krankzinnig.

22 - Maar de schriftgeleerden, die van Jerusalem waren gekomen, zeiden: Hij is van Beélzebub bezeten, en door den vorst der duivels drijft Hij de duivels uit.

23 - Hij riep hen tot Zich, en sprak hen in gelijkenissen toe: Hoe kan een satan den satan verdrijven?

24 - Wanneer een rijk inwendig is verdeeld, dan kan dat rijk niet in stand blijven.

25 - En wanneer een huis inwendig is verdeeld, dan zal dat huis geen stand kunnen houden.

26 - Wanneer dus de satan in opstand komt tegen zichzelf, en verdeeld is, dan kan hij geen stand houden, maar het loopt met hem af.

27 - Niemand toch kan het huis van een sterken man binnendringen en zijn huisraad roven, als hij niet eerst den sterke bindt; eerst dan zal hij zijn huis kunnen plunderen.

28 - Voorwaar, Ik zeg u: Alle zonden zullen aan de mensenkinderen worden vergeven: zelfs alle godslasteringen, die ze hebben geuit.

29 - Maar wie lastert tegen den Heiligen Geest, krijgt in eeuwigheid geen vergiffenis, maar hij is schuldig aan een eeuwige zonde.

30 - Ze hadden immers gezegd: Hij heeft een onreinen geest.

31 - Toen kwamen zijn moeder en broeders; ze bleven buiten staan en lieten Hem roepen.

32 - Maar er zat een menigte om Hem heen: men zei Hem dus: Zie, uw moeder, uw broeders en zusters staan buiten, en zoeken U.

33 - Maar Hij gaf hun ten antwoord: Wie is mijn moeder, en wie zijn mijn broeders?

34 - En terwijl Hij rondkeek naar hen, die in een kring om Hem heen waren gezeten, sprak Hij: Ziedaar mijn moeder en broeders!

35 - Wie de wil van God volbrengt, hij is mijn broeder en zuster en moeder.