WeBible

1 - Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht.

2 - O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.

3 - Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.

4 - Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.

5 - Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;

6 - Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;

7 - Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.

8 - Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;

9 - In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!

10 - Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;

11 - Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!

12 - Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;

13 - Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!

14 - Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;

15 - Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.

16 - Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,

17 - Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.

18 - En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.

19 - Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;

20 - Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.

21 - Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:

22 - Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt? Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!

23 - Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!

24 - Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?

25 - Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.

26 - Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!