WeBible

1 - Vijfde reeks. De wijsheid en onze verhouding tot anderen. Inleiding. Het hooglied der wijsheid. De wijsheid gaat zichzelve prijzen, Te midden van haar volk zich roemen.

2 - Zij opent haar mond in de gemeente van den Allerhoogste, En gaat zich verheffen voor zijn heirschaar; Bij het uitverkoren volk gaat zij zich loven, En onder de gezegenden zich verheerlijken:

3 - “Uit de mond des Allerhoogsten kwam ik voort, En bedekte de aarde als een nevel;

4 - In de hoogten had ik mijn woontent, Op de wolkenzuil mijn troon.

5 - Ik alleen doorliep de kring des hemels, En wandelde in de diepten van de afgrond;

6 - Over de golven der zee en heel de aarde, In iedere stam en volk toonde zich mijn macht.

7 - Bij die allen zocht ik een rustplaats, Een erfdeel, waar ik kon blijven.

8 - Toen gaf de Schepper van het heelal mij zijn bevel; Hij, die mij vormde, wees mijn tent een plaats, En sprak: “In Jakob zal uw woontent zijn, In Israël uw erfdeel.”

9 - Vóór de eeuwen, van de aanvang af door Hem gevormd, Blijf ik tot in eeuwigheid bestaan.

10 - In de heilige tent deed ik dienst voor zijn aanschijn, En kreeg ik op de Sion vaste voet;

11 - Hij deed mij wonen in zijn geliefde stad, En vestigde in Jerusalem mijn heerschappij.

12 - Zo schoot ik wortel in een roemvol volk, In het erfdeel van Jahweh, midden in zijn bezit.

13 - Ik rees omhoog als een ceder op de Libanon, Als een cypres op de berg Hermon;

14 - Ik schoot op als een palm in En-Gédi, Als rozenstruiken in Jericho, Als een schone olijf op het veld, En groot werd ik als een plataan.

15 - Ik geurde als kaneel en muskaat, Verspreidde zoete reuk als kostelijke mirre, Als hars of nagelen en balsem, Als de geur van wierook in de Tent.

16 - Ik strekte als een terebint mijn takken uit, En mijn twijgen waren vol schoonheid en pracht;

17 - Als een wijnstok schoot ik frisse loten, En mijn bloesem gaf heerlijke en rijke vrucht.

18 - Ik ben de moeder van de schone liefde, Van de godsvrucht, de kennis en de heilige hoop; In mij is alle genade van leven en waarheid, In mij alle hoop op leven en deugd.

19 - Komt tot mij, gij die mij begeert, En verzadigt u aan mijn vruchten.

20 - Aan mij te denken is zoeter dan honing, Mij te bezitten gaat boven honingraat uit;

21 - Wie mij eten, blijven naar mij hongeren, Wie mij drinken, dorsten naar meer.

22 - Wie naar mij luistert, wordt nimmer te schande, En wie zich om mij beijveren, zondigen niet.”

23 - Dit alles is het Verbondsboek van den Allerhoogste, De wet, die Moses gaf als erfgoed voor Jakobs gemeenten;

25 - Die wijsheid geeft, overvloedig als de Pisjon, Als de Tigris in de dagen der eerstelingen;

26 - Die inzicht verleent, zo vol als de Eufraat, Als de Jordaan in de dagen van de oogst.

27 - Die kennis doet stromen als de Nijl, Als de Gichon in de tijd van de wijnoogst.

28 - Geen eerste heeft haar kunnen doorgronden, Geen laatste heeft haar doorvorst;

29 - Want rijker dan de zee is haar inhoud, Rijker dan de grote Oceaan haar zin.

30 - En ik kwam als een zijtak uit die stroom, Als een kanaal, dat een lusthof bevloeit.

31 - Ik sprak: “Drenken wil ik mijn hof, En besproeien mijn weide.” En zie, mijn zijtak wies tot een stroom, En mijn stroom tot een zee.

32 - Nog meer wil ik wijsheid doen stralen als de morgen, En tot in de verte ze doen lichten;

33 - Verder nog de onderrichting als een profetie laten stromen, En ze achterlaten voor verre geslachten.

34 - Ziet, ik zwoeg niet voor mijzelf alleen, Maar ook voor allen, die haar zoeken.