WeBible

1 - Houd den arts te vriend, voordat ge hem nodig hebt; Want ook hij is door God geschapen.

2 - Van God heeft de arts zijn kennis, Van den koning zelfs krijgt hij geschenken.

3 - De geneesheer wordt om zijn kennis geëerd, En staat voor vorsten als hun gelijke.

4 - God doet uit de aarde artsenijen ontspruiten; Een verstandig mens veracht ze dus niet.

5 - Werd het water niet zoet door het hout, Opdat iedereen zijn kracht zou kennen?

6 - Zo gaf Hij ook aan de mensen kennis, Om door haar kracht beroemd te worden.

7 - Door haar stilt de geneesheer de smart, Bereidt de apotheker balsem;

8 - Opdat Gods werk niet zou verdwijnen, De genezing niet van het aanschijn der aarde.

9 - Mijn zoon, maak u bij ziekte niet ongerust; Maar bid tot God, want Hij geneest.

10 - Vlucht de zonde, volbreng het goede, En reinig uw hart van alle kwaad;

11 - Breng een wierookoffer van zoete geur, En offer vet, zoveel ge kunt.

12 - Doch maak ook plaats voor den arts, Stoot hem niet af, want ge hebt hem nodig;

13 - Ja, er komt een tijd, dat zijn hand alleen nog kan redden.

14 - Want ook hij bidt tot God, Dat Hij zijn onderzoek doet slagen En de genezing, tot behoud van het leven.

15 - Wie zondigt voor het aanschijn van zijn Schepper, Valt in de handen van den arts.

16 - Mijn zoon, stort tranen over een dode, Rouw en hef een klaagzang aan; Begraaf zijn lijk, zoals het betaamt, En trek u niet terug bij zijn dood.

17 - Treur, mijn zoon, zing uw klaagzang uit, En rouw over hem, zoals het behoort: Eén dag, twee dagen zelfs ter voorkoming van opspraak, Maar getroost u dan in uw smart.

18 - Droefheid immers kan slechts schaden, Want treurigheid ondermijnt de kracht.

19 - Is de dode begraven, dan wijke de smart; Want het leven van een bedroefde is een vloek.

20 - Laat uw hart zich niet langer aan hem hechten; Denk niet meer aan hem, maar denk aan uw einde.

21 - Gedenk hem niet meer, want voor hem geen hoop! Hem brengt ge geen nut, en uzelf doet ge schade.

22 - Bedenk, dat zijn lot ook het uwe zal zijn: Gisteren hem en heden u.

23 - Als de dode rust, moet ook zijn aandenken rusten; Als zijn ziel is verscheiden, moet ge u troosten.

24 - De wijsheid van den schriftgeleerde moet steeds groeien; Slechts wie vrij is van zaken, kan kennis verwerven.

25 - Hoe zou wijs kunnen worden, wie de ploeg hanteert, En trots de drijversstok zwaait als een lans; Die de koeien uitdrijft en schreeuwend ze terugleidt, En alleen maar kan praten met kalven:

26 - Hij wijdt zijn hart aan het eggen der vorens. Zijn zorg aan het mesten van de stal.

27 - Zo ook iedere arbeider en ambachtsman, Die dag en nacht hun werk verrichten,

28 - Zo ook de smid, die bij zijn aambeeld hurkt, En vol aandacht het ruwe ijzer bekijkt; De rook van het vuur verschrompelt zijn vlees, Hij vecht tegen de gloed van de oven; Het slaan van de hamer verdooft hem de oren, Zijn ogen zijn op het model gericht: Hij wijdt zijn hart aan de voltooiing van zijn werk, Zijn zorg aan het polijsten, als het gereed is.

29 - Zo ook de pottenbakker, die bij zijn werk gezeten, Met zijn voeten de draaischijf beweegt; Die steeds bekommerd is om zijn bedrijf, En altijd zwoegt om een groot getal.

30 - Hij geeft met zijn arm een vorm aan de klei, En kneedt met zijn voeten haar stugheid: Hij wijdt zijn hart aan het beste glazuur, Zijn zorg aan het bakken in de oven.

31 - Zij allen vertrouwen op hun handen, En ieder is wijs in zijn eigen werk;

32 - Zonder hen wordt er geen stad gebouwd, En kan men wonen, noch reizen.

33 - Maar in de vergadering zijn ze niet in tel, En ze zitten niet op de stoel van den rechter; Want van wet en oordeel hebben ze geen verstand,

34 - En wijsheidsspreuken kennen ze niet. Maar enkel wereldse zaken verzorgen, En al hun aandacht besteden aan hun vak. Ze snijden figuren op zegelringen, En weven steeds maar wisselende kleuren: Hij wijdt zijn hart aan de gelijkenis der beelden, Zijn zorg aan het voltooien van zijn werk.