WeBible

1 - Toen stonden ze allen op, en voerden Hem gezamenlijk naar Pilatus.

2 - Ze begonnen Hem aldus te beschuldigen: We hebben bevonden, dat deze man ons volk verleidt, en verbiedt aan den keizer schatting te betalen, en zich uitgeeft voor Christus, den Koning.

3 - Pilatus ondervroeg Hem, en zeide: Zijt Gij de Koning der Joden? Hij antwoordde hem: Gij zegt het.

4 - Nu sprak Pilatus tot de opperpriesters en de menigte: Ik vind geen schuld in dien man.

5 - Maar ze hielden aan, en zeiden: Hij ruit door zijn leer het volk op in heel Judea, van Galilea af tot hier toe.

6 - Zodra Pilatus dit hoorde, vroeg hij, of die man een Galileër was.

7 - En toen hij vernam, dat Hij uit het gebied van Herodes was, zond hij Hem naar Herodes, die in die dagen ook te Jerusalem vertoefde.

8 - Herodes was zeer verheugd, toen hij Jesus zag. Want reeds lang had hij verlangd, Hem te zien, om wat hij van Hem had gehoord; bovendien hoopte hij, Hem een of ander wonder te zien verrichten.

9 - Hij stelde Hem dan vele vragen, maar Jesus gaf hem geen antwoord.

10 - Ook de opperpriesters en schriftgeleerden waren er bij tegenwoordig, en beschuldigden Hem met grote heftigheid.

11 - Nu ging Herodes met zijn gevolg Hem honen en bespotten; hij stak Hem in een schitterend gewaad, en zond Hem toen naar Pilatus terug.

12 - Die dag werden Herodes en Pilatus met elkander bevriend; vroeger waren ze vijanden geweest.

13 - Nu riep Pilatus de opperpriesters, de oversten en het volk bijeen,

14 - en sprak tot hen: Gij hebt dezen man bij me gebracht als een volksopruier; zie, ik heb Hem in uw bijzijn verhoord, en dien man aan niets schuldig bevonden van al wat gij Hem ten laste legt.

15 - Herodes evenmin; want hij heeft Hem naar ons teruggestuurd. Zie, Hij heeft niets bedreven, wat de dood zou verdienen.

16 - Ik zal Hem dus vrijlaten, maar Hem eerst laten geselen!

17 - Nu had hij een verplichting, hun op het feest één gevangene vrij te laten.

18 - Maar ze schreeuwden allen tezamen: Weg met Hem, en laat ons Barabbas vrij.

19 - Deze was om een oproer, dat in de stad was uitgebroken, en om een moord in de gevangenis geworpen.

20 - Opnieuw sprak Pilatus hun toe, daar hij Jesus wilde vrijlaten.

21 - Maar ze schreeuwden er tegen in: Kruisig Hem, kruisig Hem!

22 - Ten derden male zei hij hun: Wat kwaad heeft Hij dan gedaan? Ik heb in Hem geen doodschuld gevonden; ik zal Hem dus vrijlaten, maar Hem eerst laten geselen!

23 - Maar luid gillend hielden ze aan, en eisten, dat Hij gekruisigd zou worden; en hun kreten wonnen het pleit.

24 - Pilatus besliste, dat hun eis zou worden ingewilligd.

25 - Hij liet op hun verzoek den man vrij, die om oproer en moord in de gevangenis was geworpen; maar Jesus leverde hij aan hun willekeur over.

26 - En terwijl ze Hem wegvoerden, hielden ze zekeren Simon van Cyrene aan, die juist van het veld kwam, en legden hem het kruis op, om het Jesus achterna te dragen.

27 - Een grote volksmenigte volgde Hem; ook een menigte vrouwen, die zich op de borst sloegen en over Hem weenden.

28 - Maar Jesus keerde Zich om, en sprak tot haar: Dochters van Jerusalem, weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen.

29 - Want zie, er komen dagen, waarop men zal zeggen: "Zalig de onvruchtbaren; de schoot die niet heeft gebaard, en de borsten die niet hebben gevoed."

30 - Dan zal men tot de bergen gaan zeggen: "Valt op ons neer"; en tot de heuvelen: "Bedekt ons".

31 - Want als men zó met het groene hout handelt, wat zal er dan met het dorre geschieden?

32 - Nog twee anderen, twee misdadigers, werden weggeleid, om tegelijk met Hem de doodstraf te ondergaan.

33 - Toen ze op de plaats waren gekomen, die Kalvárië wordt genoemd, sloegen ze Hem aan het kruis; zo ook de misdadigers, één aan zijn rechterhand, één aan de linker.

34 - En Jesus zeide: Vader, vergeef het hun; want ze weten niet, wat ze doen. En ze verdeelden zijn klederen bij het lot.

35 - Het volk stond toe te zien; maar de oversten beschimpten Hem, en zeiden: Anderen heeft Hij gered, laat Hij nu Zichzelf eens redden, zo Hij de uitverkoren Christus van God is.

36 - Ook de soldaten bespotten Hem; ze kwamen Hem azijn aanbieden,

37 - en zeiden: Zo Gij de Koning der Joden zijt, red dan Uzelf.

38 - En boven zijn hoofd stond als opschrift: Dit is de Koning der Joden.

39 - Ook één der gekruisigde misdadigers begon Hem te honen, en zeide: Zijt Gij de Christus niet? Red Uzelf dan en ons!

40 - Maar de ander strafte hem af, en gaf hem ten antwoord: Vreest ge God nòg niet, nu ge toch dezelfde straf ondergaat?

41 - En wij te recht, wij krijgen ons verdiende loon; maar Hij heeft niets verkeerds gedaan.

42 - Toen zeide hij: Jesus gedenk mijner, wanneer Gij in uw rijk zijt gekomen.

43 - En Jesus sprak tot hem: Voorwaar, Ik zeg u: heden zult ge met Mij zijn in het paradijs.

44 - Het was nu reeds het zesde uur ongeveer, en tot het negende toe werd het donker over heel het land;

45 - want de zon werd verduisterd. Ook scheurde het voorhangsel van de tempel middendoor.

46 - Toen riep Jesus met luider stem: Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest. Na deze woorden gaf Hij de geest.

47 - Toen nu de honderdman zag wat er gebeurd was, verheerlijkte hij God, en zeide: Waarachtig, deze man was een rechtvaardige.

48 - En heel de menigte, die voor dit schouwspel was saamgestroomd, en het gebeurde aanschouwd had, sloeg zich op de borst, en ging heen.

49 - Maar al zijn bekenden, met de vrouwen, die Hem van Galilea af waren gevolgd, stonden van verre toe te zien.

50 - Nu was er een man, Josef genaamd, die lid was van de Raad; maar hij was een braaf en rechtschapen man,

51 - die aan hun plannen en drijven geen deel had genomen. Hij was van Arimatea, een joodse stad, en verwachtte ook zelf het koninkrijk Gods.

52 - Hij ging naar Pilatus, om het lichaam van Jesus te vragen.

53 - Hij nam het af, wikkelde het in lijnwaad, en legde het in een graf, dat in de rots was uitgehouwen, en waarin nog nooit iemand was neergelegd.

54 - Het was vrijdag, en de sabbat brak aan.

55 - De vrouwen, die met hem uit Galilea waren gekomen, gingen mee, en zagen het graf, en hoe zijn lichaam er in werd gelegd.

56 - Daarna gingen ze heen, en maakten specerijen en balsem gereed; maar op de sabbat hielden ze de voorgeschreven rustdag.