WeBible

1 - Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.

2 - Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

3 - Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

4 - Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

5 - Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.

6 - Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.

7 - Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.

8 - La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.

9 - Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.

10 - Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.

11 - Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

12 - La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

13 - Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

14 - Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

15 - Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

16 - En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo.