WeBible

1 - Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

2 - Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

3 - Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

4 - Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

5 - Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

6 - Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

7 - Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

8 - La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

9 - El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

10 - De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

11 - La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

12 - Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

13 - Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

14 - Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

15 - Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

16 - Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

17 - Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

18 - Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

19 - Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

20 - Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

21 - Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

22 - De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

23 - La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

24 - Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.