WeBible

1 - Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

2 - Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

3 - Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

4 - Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

5 - Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

6 - Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

7 - Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

8 - Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

9 - Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

10 - Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

11 - Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

12 - Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

13 - Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

14 - Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

15 - Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

16 - Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

17 - Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

18 - Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

19 - El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

20 - El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

21 - Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

22 - Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

23 - La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

24 - Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

25 - Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

26 - Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

27 - Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

28 - Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

29 - Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

30 - Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

31 - Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

32 - La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

33 - Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

34 - Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.