WeBible

1 - Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

2 - Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

3 - Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

4 - Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

5 - Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

6 - Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

7 - Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

8 - Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

9 - Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

10 - Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

11 - Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

12 - Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

13 - Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

14 - Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

15 - Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

16 - Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

17 - Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

18 - Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

19 - Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

20 - Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.