WeBible

1 - Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

2 - Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

3 - Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

4 - Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

5 - Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

6 - Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.

7 - Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

8 - Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

9 - Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

10 - Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.

11 - La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

12 - La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

13 - La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.

14 - La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

15 - Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.

16 - Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

17 - Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:

18 - Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.

19 - Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

20 - Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

21 - Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.

22 - Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.