WeBible

1 - Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

2 - Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

3 - Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

4 - Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

5 - Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

6 - Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

7 - Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

8 - Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

9 - Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

10 - Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

11 - Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

12 - Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

13 - Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

14 - Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

15 - Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

16 - Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

17 - La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

18 - Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

19 - Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

20 - Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

21 - Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

22 - Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

23 - Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

24 - Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

25 - Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

26 - Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

27 - Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

28 - Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

29 - Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

30 - Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

31 - Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

32 - Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

33 - Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

34 - Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

35 - Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

36 - Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

37 - Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

38 - Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

39 - Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

40 - Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

41 - Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

42 - La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

43 - Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.