WeBible

1 - Εγώ είμαι ο άνθρωπος, όστις είδον θλίψιν από της ράβδου του θυμού αυτού.

2 - Με ώδήγησε και έφερεν εις σκότος και ουχί εις φως.

3 - Ναι, κατ' εμού εστράφη· κατ' εμού έστρεψε την χείρα αυτού όλην την ημέραν.

4 - Επαλαίωσε την σάρκα μου και το δέρμα μου· συνέτριψε τα οστά μου.

5 - Ωικοδόμησε κατ' εμού και με περιεκύκλωσε χολήν και μόχθον.

6 - Με εκάθισεν εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιωνίους.

7 - Με περιέφραξε, διά να μη εξέλθω· εβάρυνε τας αλύσεις μου.

8 - Έτι και όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχήν μου.

9 - Περιέφραξε με πελεκητούς λίθους τας οδούς μου, εστρέβλωσε τας τρίβους μου.

10 - Έγεινεν εις εμέ άρκτος ενεδρεύουσα, λέων εν αποκρύφοις.

11 - Παρέτρεψε τας οδούς μου και με κατεσπάραξε, με κατέστηαεν ηφανισμένην.

12 - Ενέτεινε το τόξον αυτού και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος.

13 - Ενέπηξεν εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.

14 - Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.

15 - Με εχόρτασε πικρίαν· με εμέθυσεν αψίνθιον.

16 - Και συνέτριψε τους οδόντας μου με χάλικας· με εκάλυψε με σποδόν.

17 - Και απέσπρωξα, από ειρήνης την ψυχήν μου· ελησμόνησα το αγαθόν.

18 - Και είπα, Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου.

19 - Ενθυμήθητι την θλίψιν μου και την έξωσίν μου, το αψίνθιον και την χολήν.

20 - Η ψυχή μου ενθυμείται ταύτα ακαταπαύστως και είναι τεταπεινωμένη εν εμοί.

21 - Τούτο ανακαλώ εις την καρδίαν μου, όθεν έχω ελπίδα·

22 - Έλεος του Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.

23 - Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.

24 - Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου· διά τούτο θέλω ελπίζει επ' αυτόν.

25 - Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν αυτόν.

26 - Καλόν είναι και να ελπίζη τις και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.

27 - Καλόν εις τον άνθρωπον να βαστάζη ζυγόν εν τη νεότητι αυτού.

28 - Θέλει κάθησθαι κατά μόνας και σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε φορτίον επ' αυτόν.

29 - Θέλει βάλει το στόμα αυτού εις το χώμα, ίσως ήναι ελπίς.

30 - Θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν· θέλει χορτασθή από ονειδισμού.

31 - Διότι ο Κύριος δεν απορρίπτει εις τον αιώνα·

32 - Αλλ' εάν και θλίψη, θέλει όμως και οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού.

33 - Διότι δεν θλίβει εκ καρδίας αυτού ουδέ καταθλίβει τους υιούς των ανθρώπων.

34 - Το να καταπατή τις υπό τους πόδας αυτού πάντας τους δεσμίους της γης.

35 - Το να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου·

36 - Το να αδική άνθρωπον εν τη δίκη αυτού· ο Κύριος δεν βλέπει ταύτα.

37 - Τις λέγει τι και γίνεται, χωρίς να προστάξη αυτό ο Κύριος;

38 - Εκ του στόματος του Υψίστου δεν εξέρχονται τα κακά και τα αγαθά;

39 - Διά τι ήθελε γογγύσει άνθρωπος ζων, άνθρωπος, διά την ποινήν της αμαρτίας αυτού;

40 - Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν εις τον Κύριον.

41 - Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών και τας χείρας προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες,

42 - Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν· συ δεν μας συνεχώρησας.

43 - Περιεκάλυψας με θυμόν και κατεδίωξας ημάς· εφόνευσας, δεν εφείσθης.

44 - Εκάλυψας σεαυτόν με νέφος, διά να μη διαβαίνη η προσευχή ημών.

45 - Μας έκαμες σκύβαλον και βδέλυγμα εν μέσω των λαών.

46 - Πάντες οι εχθροί ημών ήνοιξαν το στόμα αυτών εφ' ημάς.

47 - Φόβος και λάκκος ήλθον εφ' ημάς, ερήμωσις και συντριμμός.

48 - Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου διά τον συντριμμόν της θυγατρός του λαού μου.

49 - Ο οφθαλμός μου σταλάζει και δεν σιωπά, διότι δεν έχει άνεσιν,

50 - Εωσού ο Κύριος διακύψη και ίδη εξ ουρανού.

51 - Ο οφθαλμός μου καταθλίβει την ψυχήν μου, εκ πασών των θυγατέρων της πόλεώς μου.

52 - Οι εχθρευόμενοί με αναιτίως με εκυνήγησαν ακαταπαύστως ως στρουθίον.

53 - Έκοψαν την ζωήν μου εν τω λάκκω και έρριψαν λίθον επ' εμέ.

54 - Τα ύδατα επλημμύρησαν υπεράνω της κεφαλής μου· είπα, Απερρίφθην.

55 - Επεκαλέσθην το όνομά σου, Κύριε, εκ λάκκου κατωτάτου.

56 - Ήκουσαν την φωνήν μου· μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.

57 - Επλησίασας καθ' ην ημέραν σε επεκαλέσθην· είπας, Μη φοβού.

58 - Εδίκασας, Κύριε, την δίκην της ψυχής μου· ελύτρωσας την ζωήν μου.

59 - Είδες, Κύριε, το προς εμέ άδικον· κρίνον την κρίσιν μου.

60 - Είδες πάσας τας εκδικήσεις αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού.

61 - Ήκουσαν, Κύριε, τον ονειδισμόν αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού·

62 - Τους λόγους των επανισταμένων επ' εμέ και τας μελέτας αυτών κατ' εμού όλην την ημέραν.

63 - Ιδέ, όταν κάθηνται και όταν σηκόνωνται· εγώ είμαι το άσμα αυτών.

64 - Κάμε, Κύριε, εις αυτούς ανταπόδοσιν κατά τα έργα των χειρών αυτών.

65 - Δος εις αυτούς πώρωσιν καρδίας, την κατάραν· σου επ' αυτούς.

66 - Καταδίωξον εν οργή και αφάνισον αυτούς υποκάτωθεν των ουρανών του Κυρίου.