WeBible

1 - Alt hev si stund, og kvart tiltak under himmelen hev si tid:

2 - Fødast hev si tid, og døy hev si tid; planta hev si tid, og riva upp det som er planta hev si tid;

3 - drepa hev si tid, og lækja hev si tid; riva ned hev si tid, og byggja upp hev si tid;

4 - gråta hev si tid, og læ hev si tid; syrgja hev si tid, og dansa hev si tid;

5 - kasta stein hev si tid, og sanka stein hev si tid; fangtak hev si tid, og halda seg frå fangtak hev si tid;

6 - leita hev si tid, og missa hev si tid; gøyma hev si tid, og kasta burt hev si tid;

7 - riva sund hev si tid, og sauma i hop hev si tid; tegja hev si tid, og tala hev si tid;

8 - elska hev si tid, og hata hev si tid; ufred hev si tid, og fred hev si tid.

9 - Kva vinning fær då den som gjer noko av den møda han hev med det?

10 - Eg såg på det strævet som Gud hev gjeve mannsborni å stræva med.

11 - Alt hev han laga fagert til si tid, ja, æva hev han lagt i hjarta deira, men so at menneskja ikkje kann finna ut frå upphav til endes det verk som Gud hev gjort.

12 - Då skyna eg at dei ikkje hev noko betre enn å gleda seg og goda seg so lenge livet varer.

13 - Men det å eta og drikka og njota livet midt i all møda, det og ei Guds gåva for kvar mann.

14 - Eg skyna at alt det Gud gjer, det varer æveleg, ikkje kann ein leggja noko til, og ikkje kann ein taka noko ifrå; og det hev Gud gjort so, av di me skal ottast honom.

15 - Det som hender, hev vore til fyrr, og det som kjem til å henda, hev og vore til fyrr; Gud leitar upp att det framfarne.

16 - Framleides såg eg under soli: I domstolen, der sat uretten, og på rettferd-staden, der var uretten.

17 - Då sagde eg med meg sjølv: «Den rettferdige og den urettferdige skal Gud døma; for hjå han er det sett ei tid for kvart tiltak og for kvart verk.»

18 - Eg sagde med meg sjølv: «Det er for mannsborni skuld, for Gud vil prova deim, so dei kann sjå at dei i seg sjølve ikkje er anna enn dyr.

19 - For lagnaden åt mannsborni er som lagnaden åt dyri, ja, same lagnaden fær dei; som den eine døyr, so døyr den andre, og ei ånd hev dei alle; menneskja hev ingen fyremun framfor dyri, for alt er fåfengt.

20 - Alle gjeng til ein stad, alle er komne av moldi, og alle skal attende til moldi.

21 - Kven veit um åndi åt menneski stig uppetter, og um åndi åt dyri fer ned til jordi?»

22 - So skyna eg at ingen ting er betre enn at mannen er glad i arbeidet sitt, for det er hans lut. For kven kann føra honom so langt, at han ser inn i det som skal koma etter honom?