WeBible

1 - Vert difor Guds etterfylgjarar som hans kjære born,

2 - og ferdast i kjærleik, liksom Kristus elska oss og gav seg sjølv for oss til ei gåva og eit offer, Gud til ein hugleg ange!

3 - Men utukt og all ureinskap eller havesykja må ikkje eingong verta nemnde millom dykk, so som det sømer seg for heilage,

4 - og skjemdarferd og dårlegt svall og lauslyndt skjemt, som alt saman er usømelegt, men heller takksegjing!

5 - For dette veit de og skynar, at ingen horkar eller urein eller girug - som er ein avgudsdyrkar - hev arv i Kristi og Guds rike.

6 - Lat ingen dåra dykk med tome ord! for av slike ting kjem Guds vreide yver dei vantruande!

7 - Hav difor ingen ting saman med deim!

8 - For de var fordom myrker, men no er de ljos i Herren; ferdast som born av ljoset

9 - - for frukti av ljoset syner seg i all godleik og rettferd og sanning -

10 - so de prøver kva som er Herren til hugnad,

11 - og hav inkje samlag med dei fruktlause gjerningar av myrkret; men refs deim heller!

12 - For det som løynlegt vert gjort av deim, er det skamlegt endå berre å tala um;

13 - men når det vert refst, vert det alt saman openberra av ljoset; for alt som vert openberra, er ljos.

14 - Difor segjer skrifti: «Vakna, du som søv, og statt upp frå dei daude, og Kristus skal lysa for deg!»

15 - Sjå difor til korleis de kann ferdast varleg, ikkje som uvise, men som vise,

16 - so de kjøper den laglege tid; for dagarne er vonde!

17 - Ver difor ikkje uvituge, men skyna kva Herrens vilje er!

18 - Og fyll dykk ikkje med vin, som det er skamløysa i, men vert fyllte med Anden,

19 - so de talar til kvarandre med salmar og lovsongar og åndelege visor og syng og leikar i dykkar hjarto for Herren,

20 - og alltid takkar Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn,

21 - og er kvarandre undergjevne i age for Kristus!

22 - De konor, ver dykkar eigne menn undergjevne som Herren!

23 - For mannen er hovudet for kona, liksom Kristus er hovudet for kyrkja, han som er frelsaren for sin likam.

24 - Men liksom kyrkja er Kristus undergjevi, so skal og konorne vera sine eigne menner undergjevne i alle ting.

25 - De menner, elska konorne dykkar, liksom Kristus elska kyrkja og gav seg sjølv for henne,

26 - so han kunde helga henne, med di han reinsa henne ved vatsbadet i ordet,

27 - so han kunde framstella kyrkja for seg i herlegdom, utan flekk eller rukka eller noko slikt, men so ho kunde vera heilag og ulasteleg.

28 - Soleis er mennerne skuldige til å elska konorne sine som sine eigne likamar. Den som elskar si kona, elskar seg sjølv.

29 - For aldri hev nokon hata sitt eige kjøt, men han føder og fjelgar det, liksom Kristus gjer med kyrkja;

30 - for me er lemer på hans likam.

31 - Difor skal mannen skiljast med far og mor og halda seg hjå kona si, og dei tvo skal vera eitt kjøt.

32 - Denne løyndomen er stor - men eg tenkjer på Kristus og kyrkja.

33 - Men de og skal elska kvar si kona som seg sjølv, og kona hava age for mannen.