WeBible

1 - Paulus, apostel, ikkje av menneskje og ikkje ved noko menneskje, men ved Jesus Kristus og Gud Fader, som vekte honom upp frå dei daude,

2 - og alle brørne som er hjå meg - til kyrkjelydarne i Galatia:

3 - Nåde vere med dykk og fred frå Gud Fader og vår Herre Jesus Kristus,

4 - som gav seg sjølv for våre synder, so han kunde fria oss ut or den noverande vonde verdi etter vår Gud og Faders vilje;

5 - honom vere æra i all æve! Amen.

6 - Eg undrast på at de so snøgt vender dykk frå honom som kalla dykk ved Kristi nåde, til eit anna evangelium,

7 - endå det ikkje finst noko anna, det er berre sume som forviller dykk og vil forvenda Kristi evangelium.

8 - Men um so me eller ein engel frå himmelen forkynner dykk eit anna evangelium enn det som me hev forkynt dykk, han vere bannstøytt!

9 - Som me hev sagt fyrr, so segjer eg no på nytt: Um nokon forkynner dykk eit anna evangelium enn det som de tok imot, han vere bannstøytt!

10 - Talar eg no menneskje eller Gud til viljes, eller søkjer eg å gjera menneskje til lags? Vilde eg enno gjera menneskje til lags, var eg ikkje Kristi tenar.

11 - Eg kunngjer dykk, brør, at det evangelium som eg hev forkynt, er ikkje menneskjeverk;

12 - for ikkje eg heller fekk det eller lærde det av noko menneskje, men ved Jesu Kristi openberring.

13 - For de hev høyrt mi framferd fyrr, medan eg var jøde, at eg forfylgde Guds kyrkja ovleg hardt og tynte henne;

14 - og i jødedomen gjekk eg lenger enn mange av jamaldringarne mine i mitt folk, med di eg var endå meir ihuga for mine fedre-lærdomar.

15 - Men då det tektest honom som valde meg ut alt frå mors liv og kalla meg ved sin nåde,

16 - å openberra sin Son i meg, at eg skulde forkynna evangeliet um honom millom heidningarne, då samrådde eg meg ikkje med kjøt og blod

17 - og drog ikkje heller upp til Jerusalem til deim som var apostlar fyre meg; men eg for straks burt til Arabia og vende um att til Damaskus.

18 - Sidan, tri år etter, for eg upp til Jerusalem og vilde verta kjend med Kefas, og hjå honom vart eg verande femtan dagar.

19 - Men nokon annan av apostlarne såg eg ikkje, utan Jakob, Herrens bror.

20 - Det som eg skriv til dykk - sjå, Gud veit at eg ikkje lyg det.

21 - So kom eg til bygderne i Syria og Kilikia.

22 - Men av åsyn var eg ukjend for dei kristne kyrkjelydarne i Judæa.

23 - Dei hadde berre høyrt gjete: «Han som fyrr forfylgde oss, han forkynner no den trui som han fyrr øydde ut.»

24 - Og dei lova Gud for meg.