WeBible

1 - Men eg segjer: So lenge ervingen er barn, er det ingen skilnad på honom og trælen, endå han er herre yver alt saman;

2 - men han er under uppsynsmenner og rådsmenner til den tidi faren fyreåt hev fastsett.

3 - Soleis var me og, so lenge me var born, trælbundne under barnelærdomen til verdi.

4 - Men då tidi var fullkomi, sende Gud Son sin, fødd av ei kvinna, fødd under lovi,

5 - so han kunde kjøpa deim frie, som var under lovi, so me kunde få barneretten.

6 - Men av di de er søner, hev Gud sendt inn i hjarto våre sin sons Ande, som ropar: «Abba, Fader!»

7 - So er du då ikkje lenger træl, men son. Men er du son, so er du og erving ved Gud.

8 - Men den tid de ikkje kjende Gud, træla de under dei gudar som i røyndi ikkje er gudar.

9 - Men no, då de kjenner Gud og - det som meir er - er kjende av Gud, kor kann de då venda atter til den veike og fatige barnelærdomen? Vil de atter å nyo træla under honom?

10 - De tek vare på dagar og månader og tider og år;

11 - eg ottast for dykk, at eg kann henda fåfengt hev gjort meg møda med dykk.

12 - Vert liksom eg, for eg er liksom de; brør! eg bed dykk; de hev ingen urett gjort meg.

13 - Men de veit at det var på grunn av ei vanhelsa i kjøtet, at eg fyrste gongen kom til å forkynna dykk evangeliet,

14 - og endå mitt kjøt kunde freista dykk til det, vanvyrde de meg ikkje og støytte meg ikkje burt; men de fagna meg som ein Guds engel, ja, som Kristus Jesus.

15 - Kor de prisa dykk sæle den gongen! for det vitnar eg um dykk, at um det hadde vore mogelegt, so hadde de rive ut augo dykkar og gjeve meg.

16 - Og so hev eg vorte dykkar fiende ved å segja dykk sanningi!

17 - Dei syner ein ihuge for dykk som ikkje er god; men dei vil stengja dykk ute, so de skal vera ihuga for deim.

18 - Men det er godt å vera ihuga for det gode alltid, og ikkje berre når eg er hjå dykk.

19 - Mine born, som eg atter føder med sår verk, til dess Kristus fær skapnad i dykk!

20 - Eg skulde ynskja eg var hjå dykk no og kunde brigda mi røyst; for eg er i vanråd med dykk.

21 - Seg meg, de som vil vera under lovi, høyrer de ikkje lovi?

22 - For det stend skrive at Abraham hadde tvo søner, ein med trælkvinna og ein med den frie kvinna.

23 - Men son åt trælkvinna er fødd etter kjøtet, men son åt den frie kvinna etter lovnaden.

24 - I dette ligg det ei djupare meining under; for desse kvinnorne er tvo pakter: den eine frå Sinaifjellet, som føder til trældom, dette er Hagar;

25 - for «Hagar» er Sinaifjellet i Arabia og svarar til det Jerusalem som no er; for det er i trældom med borni sine.

26 - Men det Jerusalem som er der uppe, er fritt, og det er mor vår.

27 - For det stend skrive: «Ver glad, du barnlause, som ikkje føder; kved i og ropa, du som ikkje hev barnerider! for borni hennar som er einsleg, er mange fleire enn hennar som hev mannen.»

28 - Men me, brør, er born etter lovnaden, liksom Isak.

29 - Men liksom den gongen han som var fødd etter kjøtet, forfylgde honom som var fødd etter åndi, soleis er det no og.

30 - Men kva segjer Skrifti? «Driv ut trælkvinna og son hennar; for son åt trælkvinna skal slett ikkje taka arv med son åt den frie kvinna.»

31 - So er me då, brør, ikkje born åt trælkvinna, men åt den frie kvinna.