WeBible

1 - For kvar øvsteprest vert teken bland menneskje og vert innsett for menneskje til tenesta for Gud, til å bera fram gåvor og slagtoffer for synder,

2 - som ein sovoren som kann vera linnhjarta mot dei vankunnige og villfarande, av di han og sjølv ligg under vesaldom,

3 - og for den skuld lyt han bera fram syndoffer, liksom for folket, so og for seg sjølv.

4 - Og ingen tek seg sjølv den æra til, men den som vert kalla av Gud liksom Aron.

5 - So hev ikkje Kristus heller tillagt seg den æra å verta øvsteprest, men han som sagde til honom: «Du er min son, eg hev født deg i dag.»

6 - Liksom han og segjer ein annan stad: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.»

7 - Og han hev i sitt kjøts dagar med sterkt rop og tåror bore fram bøner og naudbeding til honom som kunde frelsa honom frå dauden, og vart bønhøyrd for sin gudlegdom,

8 - og soleis lærde han, endå han var son, lydnad av det han leid;

9 - og då han var fullenda, vart han upphav til æveleg frelsa for alle deim som lyder honom,

10 - med di Gud kalla honom øvsteprest etter Melkisedeks vis.

11 - Um dette hev me mykje å segja, som og er vandt å leggja ut, då de hev vorte seinføre til å høyra.

12 - For de som etter tidi skulde vore lærarar, de treng atter til at ein lærer dykk dei fyrste grunnar i Guds ord; og de hev vorte slike som treng til mjølk og ikkje fast føda.

13 - For kvar den som fær mjølk, er urøynd i rettferds ord; for han er eit barn.

14 - Men fast føda er for vaksne, for deim som ved tame hev tilvande sansar til å skilja millom godt og vondt.