WeBible

1 - Då svara Job og sagde:

2 - «Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.

3 - Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!

4 - Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.

5 - Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.

6 - Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.

7 - Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.

8 - Gjeng eg i aust, han er ’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;

9 - i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.

10 - For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.

11 - Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,

12 - veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.

13 - Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.

14 - Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.

15 - Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.

16 - Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,

17 - ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.