WeBible

1 - Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,

2 - og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;

3 - På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.

4 - Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.

5 - På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.

6 - Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,

7 - Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.

8 - Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.

9 - På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.

10 - I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.

11 - Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.

12 - Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?

13 - Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;

14 - Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»

15 - Du kann ’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,

16 - og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.

17 - Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.

18 - Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.

19 - Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.

20 - Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?

21 - Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.

22 - Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»

23 - Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.

24 - Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.

25 - Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,

26 - då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,

27 - då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.

28 - Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»