WeBible

1 - Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?

2 - Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.

3 - Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.

4 - Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?

5 - Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.

6 - Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.

7 - Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.

8 - Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.

9 - Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.

10 - Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.

11 - Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.

12 - Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.

13 - I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.

14 - Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.

15 - Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.

16 - Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;

17 - Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.

18 - Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.

19 - Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,

20 - og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.

21 - Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.

22 - Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.

23 - Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.

24 - Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.

25 - Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»