WeBible

1 - Juda-sønerne og ættgreinerne deira fekk sin lut burtimot Edomlandet, sudmed Sinheidi, lengst sud.

2 - Landskilet deira gjekk på sudsida ut frå enden av Saltsjøen, frå den viki som sting lengst i sud,

3 - tøygde seg sud um Skorpionskardet, og tok so yver til Sin og uppetter sunnanfor Kades-Barnea; so gjekk skiftelina yver til Hesron og upp til Addar; der svinga ho burt til Karka,

4 - tok so burtetter til Asmon, kom fram ved Egyptarlands-bekken, og enda utmed havet. «Dette», sagde Herren, «skal vera landskilet dykkar i sud.»

5 - I aust fylgde landskilet Saltsjøstrandi, alt til Jordanosen. På nordsida gjekk fylkesdeilet frå vatsbotnen, frå Jordanosen,

6 - upp til Bet-Hogla og heldt so frametter nordanfor Bet-ha-Araba, upp til Bohan-Rubensson-steinen.

7 - So tok skiftelina frå Akordalen, til Debir; der svinga ho nordetter til den steinkrinsen, som ligg beint imot Adummimkleivi, sunnanfor dalen, og gjekk so yver til En-Semeskjelda og fram til En-Rogel.

8 - Sidan tok ho upp til Hinnomssonsdalen, til sudsida av Jebusitaråsen, der Jerusalem ligg, og steig upp til toppen av det fjellet som er beint i vest for Hinnomsdalen, ved nordenden av Kjempesletta.

9 - Frå den fjelltoppen stemnde skiftelina burtåt Me-Neftoahkjelda, heldt fram til byarne på Efronheidi, og tok so burtetter til Ba’ala, den byen som no heiter Kirjat-Jearim.

10 - Frå Ba’ala svinga ho vestetter til Se’irfjellet, tok yver til nordhallet av Jearimfjellet, der Kesalon ligg, og gjekk so ned til Bet-Semes, og fram til Timna.

11 - Sidan heldt skiftelina nordetter til Ekronåsen; der svinga ho burt til Sikron, tok so yver til Ba’alafjellet, kom fram ved Jabne’el, og enda utmed havet.

12 - I vest var det Storhavet som var grensa. Dette var landskili åt Juda-sønerne og ættgreinerne deira, på alle sidor.

13 - Kaleb Jefunneson fekk sin lut millom Juda-sønerne, etter det som Herren hadde sagt med Josva. Det var den byen som heitte etter Arba, far åt Anak, og som me no kallar Hebron.

14 - Kaleb dreiv ut dei tri anakitarne som budde der, Sesai og Ahiman og Talmai, borni åt Anak.

15 - Sidan for Kaleb mot Debir-buarne; Debir heitte fyrr Kirjat-Sefer.

16 - Då lova han ut at den som kunde taka Kirjat-Sefer, skulde få Aksa, dotter hans.

17 - Otniel, son åt Kenaz, bror åt Kaleb, tok byen, og Kaleb gav honom Aksa.

18 - Då so ho skulde flytja heim til honom, eggja ho honom til å beda far hennar um ein jordveg, og sjølv hoppa ho ned av asnet. «Kva er det du vil?» spurde Kaleb.

19 - «Gjev med ei velfargåva!» svara ho. «Du hev gift meg burt til dette turre Sudlandet; gjev meg no vatskjeldor!» So gav han henne Øvregullot og Nedregullot.

20 - No skal me nemna dei eigedomarne som Juda-ætti og greinerne hennar fekk:

21 - Byarne i Sudlandet, ytst i Judafylket, burtimot Edomskiftet, det var Kabse’el og Eder og Jagur

22 - og Kina og Dimona og Adada

23 - og Kedes og Hasor og Jitnan,

24 - Zif og Telem og Bealot

25 - og Hasor-Hadatta og Kerijot-Hesron, som no heiter Hasor,

26 - Amam og Sema og Molada

27 - og Hasur-Gadda og Hesmon og Bet-Pelet

28 - og Hasar-Sual og Be’erseba og Bizjotja,

29 - Ba’ala og Ijjim og Esem

30 - og Eltolad og Kesil og Horma

31 - og Siklag og Madmanna og Sansanna

32 - og Lebaot og Silhim og Ajin og Rimmon, i alt ni og tjuge byar, med grenderne som låg ikring.

33 - I låglandet: Estaol og Sora og Asna

34 - og Zanoah og En-Gannim, Tappuah og Enam,

35 - Jarmut og Adullam, Soko og Azeka

36 - og Sa’arajim og Aditajim og Gedera med Gederotajim, fjortan byar, med grenderne ikring,

37 - Senan og Hadasa og Migdal-Gad

38 - og Dilan og Mispe og Jokte’el,

39 - Lakis og Boskat og Eglon

40 - og Kabbon og Lahmas og Kitlis

41 - og Gederot, Bet-Dagon og Na’ama og Makkeda, sekstan byar med grenderne ikring,

42 - Libna og Eter og Asan

43 - og Jiftah og Asna og Nesib

44 - og Ke’ila og Aksib og Maresa, ni byar med grenderne ikring,

45 - Ekron med bygder og grender,

46 - og alt som låg millom Ekron og havet på Asdodsida, med grenderne som høyrde til,

47 - Asdod med bygder og grender, Gaza med bygder og grender, radt burt til Egyptarlands-bekken og ut til Storhavet; det var grensa der.

48 - I fjellbygderne: Samir og Jattir og Soko

49 - og Danna og Kirjat-Sanna, som no heiter Debir,

50 - og Anab og Estemo og Anim

51 - og Gosen og Holon og Gilo, elleve byar, med grenderne ikring,

52 - Arab og Duma og Esan

53 - og Janim og Bet-Tappuah og Afeka

54 - og Humta og Kirjat-Arba, som no heiter Hebron, og Sior, ni byar med grenderne ikring,

55 - Maon, Karmel og Zif og Juta

56 - og Jizre’el og Jokdeam og Zanoah,

57 - Kajin, Gibea og Timna, ti byar med grenderne ikring,

58 - Halhul, Bet-Sur og Gedor

59 - og Ma’arat og Bet-Anot og Eltekon, seks byar med grenderne ikring,

60 - Kirjat-Ba’al, som sidan vart kalla Kirjat-Jearim, og Rabba, tvo byar med grenderne ikring.

61 - I øydemarki: Bet-ha-Araba, Middin og Sekaka

62 - og Nibsan og Ir-Hammelah og En-Gedi, seks byar med grenderne ikring.

63 - Men Juda-sønerne vann ikkje driva ut jebusitarne, som budde i Jerusalem; dei hev vorte buande i hop med Juda-sønerne i Jerusalem alt til denne dag.