WeBible

1 - Då han såg upp, vart han var at dei rike lagde gåvorne sine i templekista;

2 - og han vart var ei armodsleg enkja, som lagde tvo skjervar.

3 - Då sagde han: «Det segjer eg dykk for sant: Denne fatige enkja hev lagt meir enn dei alle.

4 - For det som desse gav, det gav dei alle av nøgdi si; men ho gav av si fatige råd - gav alt ho hadde til å livberga seg med.»

5 - Det var nokre som tala um templet, at det var prydt med fagre steinar og vigde gåvor. Då sagde han:

6 - «Dette som de skodar, um det skal de vita at det vil koma ei tid då her ikkje vert liggjande stein på stein, som ikkje skal rivast laus.»

7 - «Når skal då dette ganga fyre seg, meister,» spurde dei, «og kva er merket på at den tidi lid nær?»

8 - Då svara han: Sjå dykk fyre, so ingen fær ført dykk på villstig! For mange skal taka mitt namn og segja: «Det er eg!» og: «Det lid innpå tidi. Fylg ikkje etter deim!

9 - Og når de høyrer um ufred og upprør, so vert ikkje fælne! For fyrst lyt det henda; men enden kjem ikkje straks.»

10 - So sagde han til deim: «Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike;

11 - store jordskjelvar skal koma, og uår og sott kring i landi; og det skal syna seg skræmor og store teikn frå himmelen.

12 - Men fyrr alt dette hender, skal dei leggja hand på dykk og forfylgja dykk og draga dykk inn i synagogor og fangehus; og de skal førast fram for kongar og landshovdingar for mitt namn skuld.

13 - Då skal de koma til å vitna.

14 - Legg dykk då på minne at de ikkje fyreåt tarv tenkja på korleis de skal svara for dykk!

15 - Eg skal gjeva dykk munn og visdom, som ingen av motmennerne dykkar skal kunna standa seg for eller segja imot.

16 - Jamvel foreldre og brør og skyldfolk og vener skal svika dykk og valda sume av dykk dauden,

17 - og alle skal hata dykk for mitt namn skuld.

18 - Men ikkje eit hår på hovudet dykkar skal forkomast.

19 - Haldt ut, so skal de vinna sjælerne dykkar!

20 - Når de ser at stridsherar kringset Jerusalem, då skal de vita at det ikkje er lenge fyrr han vert lagd i øyde.

21 - Då lyt dei som er i Judaland røma til fjells; dei som er inni byen, lyt flytja ut, og dei som er utpå landet, må ikkje koma inn.

22 - For dette er hemnardagarne; då skal det ganga fram alt det som stend skrive.

23 - Stakkars deim som gjeng med barn eller gjev brjost, i dei dagarne! For det skal vera stor naud i landet og vreide yver dette folket.

24 - Dei skal falla for sverdseggi og førast hertekne burt til alle heidningfolk, og Jerusalem skal heidningarne trøda under fot, til heidningtidi er ute.

25 - Det skal syna seg teikn i sol og måne og stjernor, og på jordi skal folki fælast i vonløysa, når havet og brotsjøarne dyn.

26 - Folk skal uvita av rædsla og gru for det som kjem yver mannaheimen; for himmelkrafterne skal skakast.

27 - Då skal dei sjå Menneskjesonen koma i skyi med velde og stor herlegdom.

28 - Men når dette tek til å henda, då rett dykk upp, og lyft hovudet! for det lid mot utløysingi dykkar.»

29 - So sagde han deim ei likning: «Sjå på fiketreet og alle andre tre!

30 - So snart de ser dei hev sprotte, då veit de av dykk sjølve at no er sumaren nær.

31 - Soleis når de ser dette hender, då veit de at Guds rike er nær.

32 - Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt saman hev hendt.

33 - Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.

34 - Gjev agt på dykk sjølve, at de aldri let hjarta tyngjast av rus og ovdrykk og verdsleg sut, so den dagen kjem uventande på dykk!

35 - For som eit fuglenet skal han skal koma yver alle som bur kring i vidande verdi.

36 - Vak kvar tid og stund, og bed at de kann få styrk til å røma undan alt dette som koma skal, og standa dykk framfor Menneskjesonen!»

37 - Um dagarne lærde han i templet; men um kveldarne gjekk han ut or byen og var natti yver på den åsen dei kallar Oljeberget.

38 - Og alt folket kom tidleg um morgonen til honom i templet og lydde på honom.