WeBible

1 - Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.

2 - «Ja, ser de ’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»

3 - Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!»

4 - Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!

5 - For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.

6 - De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.

7 - Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;

8 - men alt det er berre upptaket til føderiderne.

9 - Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.

10 - Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,

11 - og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;

12 - og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.

13 - Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.

14 - Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.

15 - Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -

16 - då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,

17 - og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,

18 - og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!

19 - Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!

20 - Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!

21 - For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.

22 - Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det ’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.

23 - Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias,» eller «der,» so må de ikkje tru det.

24 - For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.

25 - Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.

26 - Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki,» so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven,» so tru det ikkje!

27 - For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.

28 - Der åta er, vil ørnarne sankast.

29 - Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.

30 - Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.

31 - Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.

32 - Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.

33 - Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.

34 - Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.

35 - Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.

36 - Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.

37 - For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:

38 - liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,

39 - og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.

40 - Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.

41 - Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.

42 - So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.

43 - Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.

44 - Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.

45 - Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?

46 - Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.

47 - Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.

48 - Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte,»

49 - og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,

50 - då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,

51 - og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.