WeBible

1 - Det var morgon vorte då alle dei øvste prestarne og styresmennerne sagde daudedomen yver Jesus.

2 - So batt dei honom og førde honom burt og gav honom yver til Pilatus, landshovdingen.

3 - Då Judas, svikaren, såg at dei hadde dømt Jesus frå livet, angra han på det han hadde gjort. Han bar dei tretti sylvdalarne attende til dei øvste prestarne og styresmennerne og sagde:

4 - «Eg hev synda! Det var skuldlaust blod eg gav yver til dykk.» «Kva skil det oss? Det vert di eigi sak,» svara dei.

5 - Då kasta han pengarne frå seg i templet og tok ut; og sidan gjekk han burt og hengde seg upp.

6 - Dei øvste prestarne tok pengarne og sagde: «Det er ’kje rett å leggja deim i tempelkista; for det er blodpengar.»

7 - So tok dei den rådi at dei for desse pengarne kjøpte Pottemakaråkeren til gravstad for framande.

8 - Difor hev den åkeren vore kalla Blodåkeren alt til denne dag.

9 - Då vart det sanna det som Jeremia, profeten, hev tala, når han segjer: «So tok dei desse tretti sylvdalarn’ - det var det verd dei hadde sett han i, han som dei verdsette for Israel -

10 - for Pottemakargården dei det gav, soleis som Herren hadde sagt meg til.»

11 - So vart då Jesus førd fram for landshovdingen. Og landshovdingen spurde honom: «Er det du som er konge yver jødarne?» «Du segjer det sjølv,» sagde Jesus.

12 - Men då dei øvste prestarne og styresmennerne kom med klagemåli sine, svara han ingen ting.

13 - Då sagde Pilatus til honom: «Høyrer du ikkje alt det dei skuldar deg for?»

14 - Men han svara honom ikkje på eit einaste ord, so landshovdingen undra seg storleg.

15 - Kvar høgtid hadde landshovdingen for vis å gjeva folket ein fange fri, kven dei vilde.

16 - Den gongen hadde dei ein ordgjeten fange som heitte Barabbas.

17 - Då dei no hadde samla seg, sagde Pilatus til deim: «Kven vil de eg skal gjeva dykk fri, Barabbas eller Jesus, han som dei kallar Messias?»

18 - For han visste at det var av ovund dei hadde gjeve Jesus yver til honom.

19 - Og med han sat i domarsætet, sende kona hans bod til honom og sagde: «Du skal ikkje hava noko med saki mot denne rettferdige mannen! Eg hev drøymt so vondt i natt for hans skuld.»

20 - Men dei øvste prestarne og styresmennerne talde folket til å beda Barabbas fri og lata Jesus drepast.

21 - Og då landshovdingen tok til ords att og spurde: «Kven av desse tvo vil de eg skal gjeva dykk fri?» svara dei: «Barabbas!»

22 - «Kva skal eg då gjera med Jesus, han som dei kallar Messias?» sagde han. Då svara deim alle: «Lat honom verta krossfest!»

23 - «Kva vondt hev han då gjort?» sagde Pilatus. Men dei ropa berre sterkare og sterkare: «Lat honom verta krossfest!»

24 - Då Pilatus såg at han ingen ting kunde gjera, men ståket heller vart verre, tok han vatn og tvo henderne sine midt for augo på folkehopen og sagde: «Eg hev ingi skuld i blodet åt denne rettferdige mannen. Dette lyt de svara for!»

25 - Då svara heile folket: «Blodet hans må koma yver oss og yver borni våre!»

26 - So gav han deim Barabbas fri, men Jesus let han piska, og gav honom yver til hermennerne sine, so dei skulde krossfesta honom.

27 - Hermennerne åt landshovdingen tok Jesus med seg inn i borgi og samla heile vakti kringum honom.

28 - So klædde dei av honom, og hengde på honom ei skarlakskåpa,

29 - og dei fletta ein krans av klunger og sette på hovudet hans, og gav honom ein røyrstav i høgre handi. Med so gjort, fall dei på kne for honom spotta honom og sagde: «Heil deg, jødekonge!»

30 - So sputta dei på honom, og tok røyrstaven og slo honom i hovudet med,

31 - og då dei hadde spotta honom det dei vilde, tok dei av honom kåpa og hadde på honom hans eigne klæde, og so førde dei honom burt og skulde krossfesta honom.

32 - På vegen møtte dei ein mann frå Kyrene som heitte Simon. Honom nøydde dei til å bera krossen hans.

33 - Då dei so kom til ein stad som heiter Golgata - det er det same som Skallestaden -

34 - gav dei honom vin blanda med gall; men då han hadde smaka på det, vilde han ikkje drikka.

35 - So feste dei honom til krossen. Klædi hans bytte dei millom seg, og drog strå um deim,

36 - og so vart dei sitjande der og heldt vakt yver honom.

37 - Og uppyver hovudet hans hadde dei skrive klagemålet mot honom; det lydde so: Dette er Jesus, kongen yver jødarne.

38 - Saman med honom vart tvo røvarar krossfeste, ein på høgre og ein på vinstre sida.

39 - Dei som gjekk framum, hædde honom og riste på hovudet og sagde:

40 - «Du som riv ned templet og byggjer det upp att på tri dagar, hjelp deg no sjølv! Er du Guds Son, so stig ned av krossen!»

41 - Sameleis spotta dei honom, både dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne, og sagde:

42 - «Andre hev han hjelpt, seg sjølv kann han ikkje hjelpa! Han er konge i Israel! Lat honom no stiga ned av krossen, so skal me tru på honom.

43 - Han leit på Gud; lat no Gud berga honom, dersom han bryr seg um honom! Han hev då sagt: «Eg er Guds Son!»»

44 - Jamvel røvarane som var krossfeste saman med honom, spotta på same visi.

45 - Frå den sette timen vart det myrkt yver heile landet, alt til den niande timen.

46 - Og kring den niande timen ropa Jesus med høg røyst og sagde: «Eli, Eli, lama sabaktani!» Det er det same som: «Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg?»

47 - Då sagde nokre av deim som stod der og høyrde det: «Han ropar på Elia.»

48 - Og med det same sprang ein av deim fram og tok ein svamp og fyllte med vineddik og sette på ein tein, og let honom få drikka.

49 - Men dei hine sagde: «Venta! Lat oss sjå um Elia kjem og hjelper honom!»

50 - Og Jesus ropa endå ein gong med høg røyst, og gav ut åndi.

51 - Då rivna forhenget i templet midt i tvo, ovantil og heilt ned, og jordi skalv og bergi brast,

52 - og graverne opna seg, og mange avlidne heilagmenne stod livs livande upp

53 - og dei gjekk fram or graverne, og etter Jesus hadde stade upp att, kom dei inn i den heilage staden og synte seg for mange.

54 - Då hovudsmannen og dei som var med honom og heldt vakt yver Jesus, såg jordskjelven og alt det som hende, vart dei fulle av otte og sagde: «Dette var sanneleg Guds Son!»

55 - Det var og mange kvinnor der, som stod eit stykke undan og såg på; dei hadde fylgt Jesus frå Galilæa og tent honom.

56 - Millom deim var Maria Magdalena, og Maria, mor åt Jakob og Josef, og mor åt Sebedæus-sønerne.

57 - Um kvelden kom det ein rik mann som heitte Josef, og var frå Arimatæa; han hadde og vorte ein læresvein åt Jesus.

58 - Han gjekk til Pilatus og bad um han måtte få likamen åt Jesus; og Pilatus sende bod at dei skulde lata honom få han.

59 - Då tok Josef likamen og sveipte honom inn i eit reint linty,

60 - og lagde honom i den nye gravi som han hadde hogge ut åt seg i berget. So velte han ein stor stein attfor gravopningi og gjekk burt.

61 - Maria Magdalena og den andre Maria var der og; dei sat midt fyre gravi.

62 - Den andre dagen - det var den som kjem etter fyrebuingsdagen - gjekk dei øvste prestarne og farisæarane saman til Pilatus

63 - og sagde: «Herre, me kjem i hug at denne folkedåraren sagde med han livde: «Tri dagar etter stend eg upp att.»

64 - Set no folk til å vakta vel på gravi til tridje dagen! Elles kunde læresveinarne hans koma og stela honom burt, og segja til folket: «Han hev stade upp frå dei daude,» og då vert den siste dåringi verre enn den fyrste.»

65 - Då sagde Pilatus: «Her hev de vakt! Gakk no og tak vare på gravi som de best kann!»

66 - So gjekk dei og sette vakti til å varveitsla gravi, etter dei hadde forsigla steinen.