WeBible

1 - Og Herren tala til Moses, og sagde:

2 - «Du skal taka hemn for det som midjanitarne hev gjort Israels-borni; sidan skal du fara til federne dine.»

3 - Då tala Moses til folket, og sagde: «Lat nokre av mannskapet dykkar bu seg til herferd! Dei skal koma yver midjanitarne, og føra Herrens hemn yver Midjan.

4 - Tusund mann frå kvar av Israels-ætterne skal de senda ut i herferd.»

5 - Av dei mange tusund i Israel baud dei då ut tusund mann frå kvar ætt, tolv tusund herbudde menner.

6 - Deim sende Moses ut i herferd, tusund mann frå kvar ætt, og med deim sende han Pinehas, son åt Eleazar, øvstepresten; han hadde med seg dei heilage gognerne og stridslurarne.

7 - Og dei gjorde ei herferd mot Midjan, so som Herren hadde sagt med Moses, og slo i hel alle karmenner.

8 - Og millom deim som dei drap, var kongarne i Midjan, Evi og Rekem og Sur og Hur og Reba, dei fem Midjans-kongarne; og Bileam, son åt Beor, fall og for sverdet deira.

9 - So tok dei konorne og borni åt midjanitarne og klyvdyri og bufeet deira og alt det dei åtte;

10 - og alle borgarne i det landet dei hadde slege seg ned i og alle tjeldlægri deira, sette dei eld på.

11 - Og alt herfanget og alt folket og feet dei hadde teke,

12 - førde dei dit som Moses og Eleazar, øvstepresten, og heile Israels-lyden var - til lægret på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko - både fangarne og feet og alt det andre herfanget.

13 - Og Moses og Eleazar, øvstepresten, og alle dei høgste i lyden gjekk til møtes med deim utanfor lægret.

14 - Men Moses var vond på hovdingarne som kom heim frå stridsferdi, både dei som stod yver tusund og dei som stod yver hundrad mann,

15 - og han sagde til deim: «Hev de spart alle kvinnorne?

16 - Det var då dei som lydde Bileams råd og lokka Israels-sønerne til å svika Herren for Peors skuld, so sotti kom yver Herrens lyd.

17 - Slå no i hel alle sveinborn, og alle kvinnor som hev ått mann eller havt med karfolk å gjera!

18 - Men alle ungmøyar som ikkje hev havt med karfolk å gjera, skal de spara, og dei skal høyra dykk til.

19 - Og so lyt de halda dykk utanfor lægret i sju dagar, og alle som hev slege nokon i hel eller kome nær nokon som er i helslegen, lyt reinsa seg for synd den tridje og den sjuande dagen, både dei og fangarne deira.

20 - Og alle klæde, og alt som er gjort av ler eller geiteragg, og alle trekjerald lyt de reinsa.»

21 - Og Eleazar, øvstepresten, sagde til dei mennerne som hadde vore med i herferdi: «Denne fyresegni hev Herren gjeve Moses:

22 - Gull og sylv, kopar og jarn, tin og bly,

23 - alt som toler eld, skal de hava i elden, so vert det reint; de lyt berre etterpå skira det med vigslevatn; men alt som ikkje toler eld, skal de hava i vatn.

24 - Og den sjuande dagen skal de två klædi dykkar, so vert de reine, og sidan kann de koma inn i lægret.»

25 - Og Herren sagde til Moses:

26 - «Du og Eleazar, øvstepresten, og ættehovdingarne i lyden skal taka tal på alt folket og feet som er fanga,

27 - og skifta det likt millom stridsmennerne som var med i herferdi og alt hitt folket.

28 - Og du skal taka ei avgift av stridsmennerne: eitt liv for kvart femhundrad, både av folk og av storfe og asen og småfe;

29 - det skal de taka av den helvti som fell på herfolket, og gjeva det til Eleazar, øvstepresten; det skal vera ei reida til Herren.

30 - Og av den helvti som fell på dei hine Israels-sønerne, skal du taka ut eit liv for kvart halvhundrad, både av folk og av kyr og asen og sauer - av alt feet - og gjeva deim til levitarne som hev umsut med alt det som skal gjerast i Herrens hus.»

31 - Moses og Eleazar, øvstepresten, gjorde som Herren hadde sagt til Moses.

32 - Og herfanget, det som var att av alt det stridsfolket hadde teke, det var: sauer og geiter: seks hundrad og fem og sytti tusund;

33 - uksar og kyr: tvo og sytti tusund;

34 - asen: ein og seksti tusund;

35 - av folk - kvinnor som ikkje hadde vore nær nokon karmann - var det i alt tvo og tretti tusund.

36 - Helvti av dette, den luten som fall på hermennerne, var då: småfe: tri hundrad og sju og tretti tusund og fem hundrad i talet,

37 - so avgifti til Herren av sauerne og geiterne vart seks hundrad og fem og sytti;

38 - uksar og kyr: seks og tretti tusund; av deim var avgifti til Herren tvo og sytti;

39 - asen: tretti tusund og fem hundrad, og avgifti av deim til Herren ein og seksti;

40 - fangar: sekstan tusund, og av deim i avgift til Herren tvo og tretti ungmøyar.

41 - Og Moses gav avgifti, det som skulde vera reida åt Herren, til Eleazar, øvstepresten, som Herren hadde sagt med honom.

42 - Den helvti som kom på dei hine Israels-sønerne, og som Moses hadde skift ifrå hermennerne,

43 - den helvti som lyden fekk, det var: tri hundrad og sju og tretti tusund og fem hundrad sauer og geiter,

44 - og seks og tretti tusund uksar og kyr,

45 - og tretti tusund og fem hundrad asen,

46 - og sekstan tusund fangar.

47 - Av denne helvti - den som fall på Israels-sønerne - tok Moses ut eit liv for kvart halvhundrad av både folk og fe, og gav deim til levitarne som greidde det som skulde gjerast i Herrens hus, soleis som Herren hadde sagt med honom.

48 - So gjekk hovdingarne yver herflokkarne, både dei yver tusund og dei yver hundrad mann, fram for Moses

49 - og sagde til honom: «Me hev teke tal på stridsmennerne som me hadde under oss, og det vantar ikkje ein mann.

50 - Difor kjem me no kvar med det gullet me hev vunne: armringar og armband og fingerringar og øyreringar og kulelekkjor; det skal vera ei gåva til Herren og ein løysepening for livet vårt.»

51 - Og Moses og Eleazar, øvstepresten, tok imot gullet dei kom med; alt saman var det fint arbeidde ting.

52 - Gullet som dei vigde åt Herren, var i alt elleve hundrad merker; det var gåva frå hovdingarne.

53 - Men mannskapet hadde og vunne mykje gull, kvar åt seg.

54 - Då Moses og Eleazar, øvstepresten, hadde teke imot gullet av hovdingarne, bar dei det inn i møtetjeldet og gøymde det der til ei minning for Herren um Israels-folket.