WeBible

1 - Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.

2 - Den som ottast Herren, fer ærleg fram, men krokvegar gjeng den som vanvyrder honom.

3 - I narrens munn er ovmods ris, men dei vise hev lipporne sine til vern.

4 - Utan uksar er krubba tom, men når stuten er sterk, vert innkoma stor.

5 - Ikkje lyg eit ærlegt vitne, men det falske vitne andar lygn.

6 - Spottaren søkjer visdom, men fåfengt, men lett finn den skynsame kunnskap.

7 - Gakk burt frå ein dåre, ei fekk du der merka lippor med kunnskap.

8 - Klok manns visdom er: han skynar vegen sin, men dåre-narreskapen er: dei svik seg sjølv.

9 - Dårar fær spott av sitt eige skuldoffer, men millom ærlege folk er godhug.

10 - Hjarta kjenner si eigi sorg, og gleda legg ingen framand seg uppi.

11 - Gudlause folk fær sitt hus lagt i øyde, men ærlege folk ser tjeldet sitt bløma.

12 - Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.

13 - Jamvel midt i låtten kjenner hjarta vondt, og enden på gleda er sorg.

14 - Av åtferdi si skal den fråfalne mettast, og ein god mann held seg burte frå han.

15 - Den einfalde trur kvart ordet, men den kloke agtar på sine stig.

16 - Den vise ottast og held seg frå vondt, men dåren er brålyndt og trygg.

17 - Bråsinna mann gjer narreverk, og meinsløg mann vert hata.

18 - Einfalde erver dårskap, men dei kloke fær kunnskap til krans.

19 - Vonde skal bøygja seg for dei gode, og gudlause ved portarne til den rettferdige.

20 - Ein fatig vert hata av venen sin jamvel, men ein rik vert elska av mange.

21 - Vanvyrder du næsten din, syndar du, men sæl den som ynkast yver armingar.

22 - Skal ikkje dei fara vilt som finn på vondt, og miskunn og truskap timast deim som finn på godt?

23 - Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.

24 - Rikdomen er for dei vise ei krans, men narreskapen hjå dårar er narreskap.

25 - Eit sanningsvitne bergar liv, men den som andar lygn, er full av svik.

26 - Den som ottast Herren, hev ei borg so fast, og for hans born det finnast skal ei livd.

27 - Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.

28 - Mykje folk er konungs prydnad, men folkemink er hovdings fall.

29 - Langmodig mann hev mykje vit, men bråhuga mann syner narreskap.

30 - Spaklyndt hjarta er likamens liv, men ilska er ròt i beini.

31 - Trykkjer du armingen, spottar du skaparen hans, men du ærar skaparen når du er mild mot fatigmann.

32 - I ulukka si lyt den gudlause stupa, men den rettferdige hev trygd når han skal døy.

33 - I hjarta på den vituge held visdomen seg still, men hjå dårar ter han seg fram.

34 - Rettferd upphøgjer eit folk, men syndi er skam for folki.

35 - Kongen likar godt den kloke tenar, men harmast på den som skjemmer seg ut.