WeBible

1 - Dei gudlause flyr um ingen deim elter, dei rettferdige er som ungløva trygge.

2 - Syndar eit land, fær det mange herrar, men hev folket mykje vit, varer retten lenge.

3 - Ein fatig herre som trykkjer dei arme, er eit regn som herjar og ikkje gjev brød.

4 - Dei som gjeng ifrå lovi, prisar dei gudlause, men dei som held lovi, harmast på deim.

5 - Vonde folk skynar ikkje kva rett er, men dei som søkjer Herren, skynar alt.

6 - Betre er ein fatigmann som ferdast lytelaust, enn ein rikmann som er rang og gjeng tvo vegar.

7 - Den som agtar på rettleiding, er ein vitug son, men den som hev lag med øydarar, fører skam yver far sin.

8 - Den som aukar si eiga med renta og oker, han sankar åt den som er god mot dei arme.

9 - Um ein vil venda øyra burt og ikkje høyra lovi, er jamvel bøni hans ein styggedom.

10 - Den som villar ærlegt folk inn på ein vond veg, han skal stupa i si eigi grav, men dei lytelause skal erva det som godt er.

11 - Ein rikmann tykkjer han er vis, men ein fatigmann med vit granskar honom ut.

12 - Held dei rettferdige høgtid, stend det herleg til, men når gudlause kjem seg upp, lyt ein leita etter folk.

13 - Den som dyl misgjerningarne sine, hev ikkje lukka med seg, men den som sannar deim og vender seg ifrå deim, han finn miskunn.

14 - Sæl den mannen som alltid ottast, men den som gjer hjarta sitt hardt, han fell i ulukka.

15 - Burande løva og ein grådig bjørn er gudlaus hovding yver fatigt folk.

16 - Du hovding fatig på vit og rik på vald! Dei som hatar urett vinning, skal liva lenge.

17 - Ein mann med blodskuld yver seg er på flugt alt til gravi, ingen må hjelpa honom.

18 - Den som ferdast lytelaust, vert frelst, men den range tvivegs-farar fell på den eine.

19 - Den som dyrkar si jord, fær nøgdi av brød, men den som fer etter fåfengt, fær nøgdi av armod.

20 - Ein trufast mann fær rik velsigning, men den som renner etter rikdom, vert ei urefst.

21 - Det er ’kje godt når ein gjer mannemun, men mang ein mann vert brotsmann for ein brødbit.

22 - I bråhast vil den ovundsjuke verta rik, og han veit ’kje at vanråd vil koma på han.

23 - Den som refser ein mann, vinn seg takk til slutt meir enn den som smeikjer med tunga si.

24 - Den som plundrar far sin og mor si og segjer: «Det er ikkje synd,» han er øydelands lagsbror.

25 - Den vinnekjære valdar trætta, men den som lit på Herren, fær kveikjing.

26 - Den som lit på vitet sitt, han er ein dåre, men den som vandrar i visdom, vert frelst.

27 - Den som gjev den fatige, vantar inkje, men den som let att augo, fær mykje banning yver seg.

28 - Når gudlause kjem seg upp, då gøymer folk seg, men når dei gjeng til grunns, då aukar dei rettferdige.