WeBible

1 - Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:

2 - Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?

3 - Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!

4 - Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.

5 - For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.

6 - Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.

7 - At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.

8 - Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!

9 - Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!

10 - Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.

11 - Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.

12 - Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.

13 - Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.

14 - Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.

15 - Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.

16 - Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.

17 - Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.

18 - Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar ’kje lampa hennar um natti.

19 - Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.

20 - Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.

21 - Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.

22 - Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.

23 - Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.

24 - Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.

25 - Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.

26 - Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.

27 - Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.

28 - Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:

29 - «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»

30 - Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.

31 - Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.