WeBible

1 - Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,

2 - er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,

3 - gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,

4 - unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.

5 - Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!

6 - Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!

7 - Han hev ingen hovding eller fut eller herre,

8 - men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.

9 - Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?

10 - Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,

11 - so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.

12 - Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,

13 - som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,

14 - med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.

15 - Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.

16 - Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:

17 - Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,

18 - hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,

19 - den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.

20 - Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta ’kje frå deg læra åt mor di!

21 - Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!

22 - Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.

23 - For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.

24 - Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.

25 - Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho ’kje fanga deg med augneloki sine!

26 - For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.

27 - Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?

28 - Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?

29 - So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.

30 - Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?

31 - Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.

32 - Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.

33 - Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.

34 - For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.

35 - Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek ’kje imot um du gjev han mykje.