WeBible

1 - Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!

2 - Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!

3 - Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!

4 - Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,

5 - so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.

6 - For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.

7 - Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,

8 - som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,

9 - i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.

10 - Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -

11 - bråkande er ho og vill, heime hev ho ’kje ro.

12 - Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -

13 - Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:

14 - «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.

15 - Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.

16 - Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.

17 - Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.

18 - Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!

19 - For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,

20 - pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»

21 - Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.

22 - Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,

23 - til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.

24 - Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!

25 - Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!

26 - For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.

27 - Hennar hus er vegar til helheim, dei gjeng ned til daudens kot.