WeBible

1 - Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!

2 - Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,

3 - attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:

4 - «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.

5 - Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!

6 - Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;

7 - ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.

8 - Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.

9 - Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.

10 - Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!

11 - For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.

12 - Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.

13 - Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.

14 - Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.

15 - Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.

16 - Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.

17 - Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.

18 - Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.

19 - Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.

20 - Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,

21 - For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.

22 - Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.

23 - Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.

24 - Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,

25 - fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,

26 - fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.

27 - Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.

28 - Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,

29 - då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,

30 - då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.

31 - Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.

32 - Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.

33 - Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!

34 - Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.

35 - For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.

36 - Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»