WeBible

1 - Ein salme av Asaf. Gud, Gud Herren talar og kallar på jordi frå solekoma til soleglad.

2 - Frå Sion, fagerleiks kruna, strålar Gud fram.

3 - Vår Gud kjem og skal ikkje tegja. For hans åsyn gjeng etande eld, og ikring honom stormar det sterkt.

4 - Han kallar på himmelen ovantil og på jordi til å døma sitt folk.

5 - «Samla til meg mine trugne, som hev gjort pakt med meg um offer!»

6 - Og himlarne forkynner hans rettferd; for Gud er den som skal halda dom. Sela.

7 - «Høyr, mitt folk, eg vil tala; Israel, eg vil vitna imot deg; Gud, din Gud er eg.

8 - Ikkje for dine offer vil eg lasta deg; dine brennoffer er alltid framfyre meg.

9 - Eg vil ikkje taka uksar frå ditt hus eller bukkar frå dine grindar.

10 - For meg høyrer alle dyr i skogen til, fe på fjelli i tusundtal.

11 - Eg kjenner alle fuglar på fjelli, og det som rører seg på marki, er meg for augo.

12 - Um eg var hungrig, vilde eg ikkje segja det til deg; for meg høyrer jordriket til med alt det som fyller det.

13 - Skulde eg eta kjøt av stutar og drikka blod av bukkar?

14 - Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,

15 - og kalla på meg den dag du er i naud, so vil eg frelsa deg ut, og du skal prisa meg.»

16 - Men til den ugudlege segjer Gud: «Kva hev du med å fortelja um mine lover og taka mi pakt i din munn,

17 - etter di du hatar tukt og kastar mine ord attum deg?

18 - Når du ser ein tjuv, er du gjerne med honom, og med horkarar er du i lag.

19 - Din munn slepper du laus til vondt, og di tunga spinn i hop svik.

20 - Du sit og talar imot bror din, set ein skamflekk på son til mor di.

21 - Dette gjorde du, og eg tagde; so tenkte du eg var liksom du sjølv; men eg vil yvertyda deg og leggja det fram for deg.

22 - Gjev gaum etter dette, de som gløymer Gud, so eg ikkje skal riva burt, og ingen frelser.

23 - Den som ofrar meg takk, han ærar meg, og den som gjeng den rette veg, honom vil eg lata sjå Guds frelsa!»