WeBible

1 - Ein song, ein salme av Korahs born. Til songmeisteren; etter Mahalat leannot; ein song til lærdom av ezrahiten Heman.

2 - Herre, min Frelse-Gud! Dag og natt ropar eg framfyre deg.

3 - Lat mi bøn koma for di åsyn, bøyg ditt øyra til mitt klagerop!

4 - For mi sjæl er mett av ulukkor, og mitt liv er kome nær til helheimen.

5 - Eg er rekna lik deim som fer ned i gravi, eg er som ein mann utan livskraft.

6 - Eg er forlaten millom dei daude, som dei ihelslegne som ligg i gravi, som du ikkje meir kjem i hug, då dei er avskorne frå di hand.

7 - Du hev lagt meg i den djupe hola, i myrkrer, i ovdjup.

8 - Din harm kvilar tungt på meg, og med alle dine bylgjor trengjer du meg. Sela.

9 - Du hev drive mine kjenningar langt burt frå meg, du hev gjort meg til ein styggedom for deim, eg er innestengd og kann ikkje koma ut.

10 - Mitt auga hev vanmegtast av liding, eg hev kalla på deg kvar dag, Herre, eg hev rett ut mine hender til deg.

11 - Gjer du vel under for dei daude? eller vil skuggar stand upp og lova deg? Sela.

12 - Tru dei i gravi fortel um di miskunn, og um di truskap i avgrunnen?

13 - Vert dine under kjende i myrkret, og di rettferd i gløymelandet?

14 - Men eg ropar til deg, Herre, og um morgonen kjem mi bøn imot deg.

15 - Kvifor, Herre, støyter du burt mi sjæl? Kvifor løyner du ditt andlit for meg?

16 - Arm er eg og døyande frå ungdomen av, eg ber dine rædslor, eg lyt gjeva meg yver.

17 - Logarne av din harm hev gjenge yver meg, dine skræmor hev gjort meg til inkjes.

18 - Dei hev ringa seg um meg som vatn all dagen, dei hev i samlag kringsett meg. Du hev drive langt burt frå meg ven og næste, mine kjenningar er myrkret.