WeBible

1 - Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan.

2 - Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.

3 - For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.

4 - «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:

5 - «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» Sela.

6 - Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.

7 - For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?

8 - Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.

9 - Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.

10 - Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.

11 - Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.

12 - Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.

13 - Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.

14 - Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.

15 - Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.

16 - Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.

17 - I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.

18 - For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.

19 - For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.

20 - Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.

21 - Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.

22 - Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.

23 - Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.

24 - Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.

25 - Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.

26 - Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.

27 - Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»

28 - Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.

29 - Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.

30 - Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.

31 - Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,

32 - dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,

33 - då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.

34 - Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.

35 - Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.

36 - Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.

37 - Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.

38 - Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» Sela.

39 - Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.

40 - Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.

41 - Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.

42 - Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.

43 - Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.

44 - Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.

45 - Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.

46 - Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. Sela.

47 - Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?

48 - Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.

49 - Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? Sela.

50 - Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?

51 - Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,

52 - at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva. Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!