WeBible

1 - Å, de uvituge galatarar! kven hev trylt dykk, de som hev fenge Jesus Kristus måla for augo som krossfest?

2 - Berre det vil eg få vita av dykk: Fekk det Anden ved lovgjerningar eller ved å høyra trui forkynt?

3 - Er de so uvituge? De tok til i ånd; vil de no fullenda i kjøt?

4 - So mykje hev de røynt til unyttes? - um det då elles er til unyttes.

5 - Og han som gjev dykk Anden og gjer kraftverk millom dykk, gjer han det ved lovgjerningar eller ved å forkynna trui?

6 - Liksom Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd.

7 - Difor skal de vita, at dei som hev tru, dei er Abrahams born.

8 - Men Skrifti såg fyreåt at Gud vilde gjera heidningarne rettferdige ved tru, og gav so Abraham fyreåt det fagnadbodet: «I deg skal alle folkeslag verta velsigna.»

9 - So vert då dei som hev tru, velsigna med den truande Abraham.

10 - For so mange som held seg til lovgjerningar, dei er under forbanning; for det stend skrive: «Forbanna er kvar den som ikkje held ved i alt det som stend skrive i lovboki, so han gjer etter det.»

11 - Men at ingen vert rettferdiggjord for Gud ved lovi, det er audsynlegt; for «den rettferdige, ved tru skal han liva.»

12 - Men lovi hev ingen ting med trui å gjera, men «den som gjer so, skal liva ved det.»

13 - Kristus kjøpte oss frie frå forbanningi av lovi, då han vart ei forbanning for oss - for det er skrive: «Forbanna er kvar den som heng på eit tre» -

14 - so velsigningi åt Abraham kunde koma yver heidningarne i Kristus Jesus, so me ved trui kunde få Anden, som var oss lova.

15 - Brør! eg talar på menneskjevis. Ingen gjer då ei pakt av eit menneskje ugild eller legg noko til etter ho er stadfest.

16 - Men lovnaderne vart gjevne til Abraham og hans ætt; han segjer ikkje: «Og ættingarne» liksom um mange, men som um ein: «Og di ætt», og det er Kristus.

17 - Det eg vil segja, er dette: Ei pakt som fyreåt er stadfest av Gud, henne kann lovi, som vart gjevi fire hundrad og tretti år seinare, ikkje gjera ugild, so ho skulde gjera lovnaden til inkjes.

18 - For er arven av lov, so er han ikkje meir av lovnad; men Gud gav Abraham honom ved lovnad.

19 - Kva skulde so lovi til? Ho vart sett attåt for misgjerderne skuld, til dess den ætti kom som lovnaden galdt um - tilskipa av englar, ved ein millommanns hand;

20 - men ein millommann er ikkje berre for ein; men Gud er ein.

21 - Er so lovi imot Guds lovnader? Langt ifrå! for var det gjeve ei lov som hadde magt til å gjera livande, so kom rettferdi verkeleg av lovi.

22 - Men Skrifti hev stengt alt inn under synd, so det som var lova, skulde ved tru på Jesus Kristus verta gjeve deim som trur.

23 - Men fyrr trui kom, vart me haldne innestengde i varetekt under lovi til den tru som skulde openberrast.

24 - So hev då lovi vorte vår tuktemeister til Kristus, so me skulde verta rettferdiggjorde av tru.

25 - Men no, då trui er komi, er me ikkje lenger under tuktemeisteren;

26 - for de er alle Guds born ved trui på Kristus Jesus.

27 - For de, so mange som er døypte til Kristus, de hev iklædt dykk Kristus.

28 - Her er ikkje jøde eller grækar, her er ikkje træl eller fri mann, her er ikkje mann og kvinna; for de er alle ein i Kristus Jesus.

29 - Men høyrer de Kristus til, so er de og Abrahams ætt, ervingar etter lovnaden.