WeBible

1 - Og Elihu tok til ords og sagde:

2 - «Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!

3 - For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.

4 - So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!

5 - For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;

6 - tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»

7 - Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,

8 - som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?

9 - For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»

10 - Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.

11 - Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.

12 - Nei, urettferdig er ’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.

13 - Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?

14 - Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,

15 - då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.

16 - Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!

17 - Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?

18 - Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»

19 - Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?

20 - Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.

21 - Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;

22 - det finst ’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.

23 - Han tarv ’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.

24 - Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.

25 - Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.

26 - Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,

27 - dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -

28 - so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.

29 - Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,

30 - so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.

31 - For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.

32 - Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»

33 - Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.

34 - Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:

35 - «Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»

36 - Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!

37 - For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»