WeBible

1 - Gjeng du for løva etter rov og gjev ungløvor deira mette,

2 - medan dei gøymer seg i holor og ligg på lur i busk og kjørr?

3 - Kven yter ramnen føda hans, når upp til Gud hans ungar ropar og flakkar kringum utan mat?

4 - Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?

5 - Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?

6 - Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.

7 - På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem ’kje att til deim.

8 - Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,

9 - som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?

10 - Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.

11 - Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.

12 - Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?

13 - Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?

14 - Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?

15 - Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?

16 - Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?

17 - Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;

18 - ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.

19 - Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.

20 - For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.

21 - Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.

22 - Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?

23 - Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.

24 - Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.

25 - Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,

26 - det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.

27 - Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.

28 - Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!

29 - Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?

30 - Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi? Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut. Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar. Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.» Og Herren svara Job og sagde: «Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!» Då svara Job Herren og sagde: «For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min. Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»