WeBible

1 - So tok han til å læra folket att ved sjøen; og det samla det seg ei uhorveleg mengd ikring honom, so han laut ganga ut i ein båt; den sat han i utpå vatnet, og heile folkehopen stod innpå land nedmed sjøen.

2 - Då lærde han deim mangt og mykje i likningar, og med han soleis lærde deim, sagde han:

3 - Høyr her! Det var ein såmann som gjekk ut og vilde så.

4 - Då bar det seg so til med han sådde, at noko av kornet fall frammed vegen, og fuglarne kom og åt det upp.

5 - Noko fall på steingrunn; der hadde det ikkje mykje jord, og det rann snøgt upp, av di der var so grunt;

6 - men då soli steig, skein det av, for det hadde ikkje rot.

7 - Noko fall millom klunger, og klungeren voks upp og kjøvde det, og det gav ikkje grøda.

8 - Noko fall i god jord; det rann upp og voks og gav grøda og bar upp til tretti og seksti og hundrad foll.

9 - Høyr etter, kvar som høyra kann! sagde han då.

10 - Då han vart åleine, kom dei tolv og dei andre som var med honom, og spurde honom um likningarne.

11 - Han svara: «De fær vita løyndomen i Gudsriket, men til dei andre, som er utanfor, kjem allting i likningar,

12 - so dei skal sjå, men ikkje skilja, og høyra, men ikkje skyna; elles kunde dei venda um og få tilgjeving.

13 - Men skynar de ’kje denne likningi, sagde han, korleis kann de då greida alle dei andre likningarne?

14 - Såmannen, det er den som sår Guds ord.

15 - Dei frammed vegen, det er dei som Guds ord vert sått i, men med same dei hev høyrt det, kjem Satan, og tek burt ordet som var sått i deim.

16 - Sameleis dei som var sådde på steingrunn; det er dei som straks dei fær høyra Guds ord, tek imot det med gleda;

17 - men dei hev ikkje rot i seg, og held ikkje ut langt bilet; kjem dei so i naud eller fåre for ordet skuld, leidest dei straks og fell ifrå.

18 - Andre var sådde millom klunger; det er dei som hev høyrt Guds ord,

19 - men suterne for det timelege og den svikfulle rikdomen og fysna etter alle andre ting, trengjer seg inn og kjøver ordet, so det vert grødelaust.

20 - Men dei som var sådde i god jord, det er dei som høyrer Guds ord og tek imot det, og gjev grøda i tretti og seksti og hundrad foll.»

21 - Sidan sagde han til deim: «Når dei kjem inn med eit ljos, set dei det då under skjeppa eller sengi? set dei det ’kje i staken?

22 - For ingen ting er dult utan det vert openberra, og ingen ting vart løynt utan det laut fram i ljoset.

23 - Høyr etter, kvar som høyra kann!»

24 - So sagde han til deim: «Sjå dykk fyre kva de høyrer på! Det målet de mæler med, skal dei mæla åt dykk med, og endå skal de få noko attpå.

25 - For den som hev, han skal få, men den som ikkje hev, skal missa endå det som han hev.»

26 - Sidan sagde han: «Med Guds rike er det so som når ein mann hev sått kornet i jordi:

27 - Han søv og ris upp, natt etter natt og dag etter dag, og frøet renn upp og veks - han veit ikkje korleis det gjeng til;

28 - av seg sjølv ber jordi si grøda, fyrst strå, so aks, so fulle korn i kvart aks.

29 - Men so snart som åkeren er skjær, tek han fram sigden; for hausten er komen.»

30 - So sagde han: «Kva skal me likna Guds rike i hop med? kva bilæte skal me teikna det med?

31 - Det er liksom senapskornet; når det vert lagt i jordi, er det mindre enn alle frøkorn i verdi.

32 - Men etter det er sått, renn det upp og vert større enn alle hagevokstrar og fær store greiner, so fuglarne i lufti kann byggja reir i skuggen av det.»

33 - I mange sovore likningar tala han Guds ord til deim, etter som dei var god til å skyna det.

34 - Forutan likningar tala han ikkje til folket; men når han var åleine med læresveinarne sine, lagde han det ut alt saman for deim.

35 - Då det leid til kvelds same dagen, sagde han til deim: «Lat oss fara yver til hi sida!»

36 - So skildest dei med folket og tok honom med i båten, som han var. Og andre båtar fylgde og med.

37 - Då vart det so hardt eit ver, at bårorne slo inn i båten, og han var nær på å fyllast.

38 - Men Jesus låg og sov på høgjendet i bakskuten. Dei vekte honom og sagde: «Meister, er du like sæl um me gjeng under?»

39 - So stod han upp og truga vinden og sagde til sjøen: «Teg, og ver still!» Då logna vinden, og det vart blikende stilt.

40 - Og han sagde til deim: «Kvi er de rædde? Hev de endå ingi tru?»

41 - Men dei var fulle av otte og sagde seg imillom: «Kva er då dette for ein, som både vinden og sjøen lyder?»