WeBible

1 - For himmelriket kann liknast med ein husbond som gjekk ut tidleg um morgonen og vilde leiga arbeidsfolk til vingarden sin.

2 - Han vart samd med arbeidsfolki um ei mark for dagen, og sende deim burt i vingarden.

3 - So gjekk han ut ikring den tridje timen, og fekk sjå nokre andre som stod gjerandslause på torget.

4 - Han sagde til deim: «Gakk de og burt i vingarden, og det som rett er, skal de få.» So gjekk dei.

5 - Sidan gjekk han ut ikring den sette og niande timen og gjorde like eins.

6 - Då det leid til den ellevte timen, gjekk han ut att, og fann endå nokre som stod der. Han segjer til dei: «Kvi stend de her arbeidslause heile dagen?»

7 - «Av di ingen hev leigt oss,» svara dei. «Gakk de og burt i vingarden!» sagde han då.

8 - Um kvelden sagde vingardseigaren til hushaldaren sin: «Ropa inn arbeidsfolket, og lat deim få løni si! Tak til med dei siste, og haldt fram til dei fyrste!»

9 - So kom dei som var leigde kring den ellevte timen, og fekk ei mark kvar.

10 - Då dei fyrste kom, tenkte dei at dei skulde få meir; men dei fekk og kvar si mark;

11 - då dei fekk den, mukka dei mot husbonden og sagde:

12 - «Desse siste hev ’kje arbeidt meir enn ein time, og so gjev du deim likt med oss, som hev slite og sveitta heile dagen!»

13 - Då svara han ein av deim: «Eg gjer deg ikkje urett, venen min. Var me ’kje samde um ei mark?

14 - Tak du ditt og gakk! Men eg hev hug til å gjeva denne siste likso mykje som deg.

15 - Hev eg ’kje lov til å gjera med mitt som eg vil? Eller ser du ilt til det at eg gjer vel?»

16 - Soleis skal dei siste vera dei fyrste, og dei fyrste dei siste; for mange er kalla, men få utvalde.»

17 - Med Jesus var på vegen til Jerusalem, tok han dei tolv læresveinarne til sides og sagde til deim:

18 - «No fer me upp til Jerusalem, og Menneskjesonen skal gjevast i henderne på dei øvste prestarne og dei skriftlærde, og dei kjem til å døma honom frå livet

19 - og gjeva honom yver til heidningarne, so dei skal spotta og hudfletta og krossfesta honom; men tridje dagen skal han standa upp att.»

20 - Då kom mor åt Sebedæus-sønerne til honom med sønerne sine, og fall på kne og bad honom um noko.

21 - «Kva er det du vil?» spurde han. Ho svara: «Seg at desse tvo sønerne mine skal få sitja innmed deg i riket ditt, den eine på di høgre og den andre på di vinstre sida!»

22 - «De veit ikkje kva de bed um,» sagde Jesus. «Kann de drikka den skåli som eg lyt drikka?» «Ja, det kann me,» svara dei.

23 - Då sagde han: «Mi skål skal de nok drikka, men sæte ved mi høgre og vinstre sida kann ikkje eg gjeva nokon; det lyt dei få som far min hev etla det åt.»

24 - Då dei ti høyrde det, vart dei harme på dei tvo brørne.

25 - Då kalla Jesus deim kring seg og sagde: «De veit at fyrstarne råder yver folki sine, og dei store hev velde yver deim.

26 - Men so skal det ikkje vera hjå dykk; den som vil verta stor millom dykk, lyt tena dei andre,

27 - og den som vil vera den fyrste av dykk, lyt vera træl for dei andre.

28 - Menneskjesonen er ’kje heller komen for å tenast, men for å tena og gjeva livet sitt til løysepening for mange.»

29 - Då dei tok ut frå Jeriko, fylgde det mykje folk med honom.

30 - Attmed vegen sat det tvo blinde, og då dei høyrde at Jesus for framum, ropa dei: «Gjer sælebot på oss, Herre, du Davids son!»

31 - Folket truga deim, og sagde dei skulde tegja; men dei ropa endå meir: «Herre, gjer sælebot på oss, du som er Davids son!»

32 - Då stana Jesus og ropa på deim og sagde: «Kva vil de eg skal gjera for dykk?»

33 - «Herre, lat oss få att syni!» svara dei.

34 - Jesus tykte synd i deim og tok burtpå augo deira; og med ein gong kunde dei sjå, og dei fylgde honom.