WeBible

1 - So gjekk han ut i båten og for yver og kom til sin eigen by.

2 - Då kom dei til honom med ein lam mann, som låg i ei seng. Då Jesus såg trui deira, sagde han til den lame: «Ver hugheil, son! Syndene dine er tilgjevne.»

3 - Då var det nokre av dei skriftlærde som tenkte med seg: «Denne spottar Gud!»

4 - Men Jesus såg tankarne deira og sagde: «Kvi hyser de so vonde tankar i hjarta?

5 - Kva er lettast å segja: «Synderne dine er tilgjevne,» eller: «Statt upp og gakk?»

6 - Men so de skal vita at Menneskjesonen hev magt til å tilgjeva synder på jordi» - so segjer han til den lame: «Statt upp, tak sengi og gakk heim att!»

7 - Då stod han upp og gjekk heim til seg.

8 - Og då folket såg det, vart dei ottefulle, og lova Gud som hadde gjeve menneskje slik magt.

9 - Då Jesus gjekk lenger fram, fekk han sjå ein mann som sat på tollbudi - Mattæus heitte han - og sagde til honom: «Fylg meg!» Og han stod upp og fylgde Jesus.

10 - Då han so heldt måltid heime i huset sitt, kom mange tollmenner og syndarar og sette seg til bords med Jesus og læresveinarne hans.

11 - Farisæarane såg det og sagde til læresveinarne: «Kvifor et meisteren dykkar i lag med tollmenner og syndarar?»

12 - Då Jesus høyrde det, sagde han: «Det er ikkje dei friske som treng lækjar, men dei som hev vondt.

13 - Gakk burt og lær kva som ligg i det ordet: «D’er miskunn, ikkje offer, eg hev hugnad i.» For eg er ikkje komen for å kalla rettferdige, men syndarar.»

14 - Då kom læresveinarne åt Johannes til honom og sagde: «Korleis hev det seg at me og farisæarane fastar so mykje, men dine læresveinar fastar ikkje?»

15 - Jesus svara: «Kann bryllaupsfolket syrgja medan dei hev brudgomen hjå seg? Men det kjem ei tid då brudgomen vert teken ifrå deim; då skal dei fasta.

16 - Ingen set ein lapp av ustampa ty på eit gamalt klædeplagg; for boti riv med seg noko av sjølve plagget, og rifti vert større.

17 - Og ikkje hev dei ny vin i gamle lerflaskor; for då rivnar flaskorne, so vinen renn ned, og flaskorne forferst; ny vin hev dei i nye lerflaskor; då held dei seg båe.»

18 - Med han tala soleis til deim, kom ein synagoge-forstandar og fall på kne for honom og sagde: «Rett no hev dotter mi slokna; men kom og legg handi di på henne, so livnar ho att!»

19 - Jesus gjorde seg reidug og gjekk med honom, og læresveinarne og.

20 - Då kom det ei kvinna, som hadde havt blodflod i tolv år; ho gjekk innåt honom attantil og tok i ein av duskarne på kjolen hans,

21 - for ho tenkte med seg: «Kann eg berre få taka i kjolen hans, so er eg berga.»

22 - I det same snudde han seg og såg henne. Då sagde han: «Ver hugheil, dotter! Trui di hev hjelpt deg.» Og kvinna vart god att i same stundi.

23 - Då Jesus kom heim til synagoge-forstandaren og såg fløytelåtarane og hopen som ståka og våla, sagde han til deim:

24 - «Gakk burt! Gjenta er ikkje slokna; ho søv.» Men dei berre log åt honom.

25 - Då hopen var driven ut, gjekk han inn, og tok henne i handi, og gjenta stod upp.

26 - Og gjetordet um dette kom ut yver alle bygderne der ikring.

27 - Då Jesus gjekk burt att, fylgde tvo blinde etter honom og ropa: «Gjer sælebot på oss, du Davids son!»

28 - Og då han var komen heim, gjekk dei etter han inn. Jesus sagde til deim: «Trur de at eg kann gjera det?» «Ja, herre,» svara dei.

29 - Då tok han burtpå augo deira og sagde: «Det skal verta som de trur.»

30 - Og med ein gong kunde dei sjå. Jesus tala strengt til deim og sagde: «Sjå til at ingen fær vita det!»

31 - Men dei var ’kje fyrr komne ut, fyrr dei bar gjetordet hans ut yver alle bygder.

32 - Med same dei gjekk ut, kom det nokre folk til honom med ein mållaus mann som hadde ei vond ånd i seg.

33 - Då so den vonde åndi var drivi ut, tala den mållause. Og folk undra seg og sagde: «Aldri hev slikt vore set fyrr i Israel!»

34 - Men farisæarane sagde: «Det er djevlehovdingen sjølv som hjelper honom til å driva djevlarne ut.»

35 - Sidan gjekk Jesus kring i alle byar og bygder og lærde folket i synagogorne deira, og lyste ut evangeliet um Gudsriket, og lækte all sjukdom og vanhelsa.

36 - Og då han såg folkehopen, tykte han hjarteleg synd um deim; for dei var ille medfarne og nedforkomne, som ein saueflokk utan hyrding.

37 - Då sagde han til læresveinarne sine: «Grøda er stor, men onnefolki er få.

38 - Bed då honom som eig grøda at han vil senda arbeidsfolk til å hausta inn grøda si!»