WeBible

1 - Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,

2 - og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.

3 - Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.

4 - Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!

5 - Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.

6 - Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!

7 - For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.

8 - For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.

9 - For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.

10 - Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.

11 - For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.

12 - Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!

13 - Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.

14 - Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim.

15 - Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,

16 - og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.

17 - Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.

18 - For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.

19 - Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.

20 - Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.

21 - For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.

22 - Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!

23 - Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.

24 - Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.

25 - Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.

26 - Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.

27 - For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,

28 - ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.

29 - Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?

30 - Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.

31 - Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.

32 - Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.

33 - Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.

34 - Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.

35 - «Dei slo meg, men det gjorde ’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»