WeBible

1 - Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

2 - So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,

3 - som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.

4 - Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.

5 - Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.

6 - Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,

7 - og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.

8 - Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,

9 - for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.

10 - Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,

11 - av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.

12 - Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.

13 - Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.

14 - Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.

15 - Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;

16 - for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.

17 - Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.

18 - Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.

19 - Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.

20 - Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.

21 - Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

22 - og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.

23 - Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,

24 - dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.

25 - Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.

26 - Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.

27 - Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.

28 - Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.

29 - Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.

30 - Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.

31 - Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

32 - og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.

33 - Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,

34 - fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.

35 - Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.

36 - Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.

37 - Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.

38 - Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.

39 - So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.

40 - Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,

41 - han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.

42 - Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.

43 - Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.