WeBible

1 - Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!

2 - Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,

3 - dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.

4 - Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.

5 - Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!

6 - Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.

7 - Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.

8 - Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.

9 - Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.

10 - Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!

11 - I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.

12 - Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!

13 - Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.

14 - Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.

15 - På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.

16 - I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.

17 - Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.

18 - Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!

19 - Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!

20 - Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.

21 - Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.

22 - Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.

23 - Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.

24 - Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.

25 - Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!

26 - Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!

27 - Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.

28 - Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!

29 - Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!

30 - Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.

31 - Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!

32 - Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.

33 - Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.

34 - Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.

35 - Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.

36 - Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!

37 - Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!

38 - Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!

39 - Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.

40 - Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.

41 - Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!

42 - Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.

43 - Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.

44 - Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.

45 - Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!

46 - Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.

47 - Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.

48 - Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.

49 - Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!

50 - Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.

51 - Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.

52 - Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.

53 - Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.

54 - Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.

55 - Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.

56 - Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.

57 - Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.

58 - Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»

59 - Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.

60 - Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.

61 - Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.

62 - Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.

63 - Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.

64 - Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!

65 - Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.

66 - Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.

67 - Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.

68 - Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!

69 - Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.

70 - Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.

71 - Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.

72 - Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.

73 - Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!

74 - Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.

75 - Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.

76 - Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!

77 - Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.

78 - Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.

79 - Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!

80 - Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!

81 - Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.

82 - Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»

83 - For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.

84 - Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?

85 - Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.

86 - Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!

87 - Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.

88 - Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.

89 - Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.

90 - Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.

91 - Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.

92 - Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.

93 - I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.

94 - Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.

95 - På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.

96 - På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.

97 - Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.

98 - Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.

99 - Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.

100 - Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.

101 - Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.

102 - Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.

103 - Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.

104 - Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.

105 - Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.

106 - Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.

107 - Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!

108 - Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!

109 - Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.

110 - Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.

111 - Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.

112 - Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.

113 - Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.

114 - Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.

115 - Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!

116 - Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!

117 - Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.

118 - Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.

119 - Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.

120 - Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.

121 - Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.

122 - Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!

123 - Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.

124 - Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!

125 - Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!

126 - Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.

127 - Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.

128 - Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.

129 - Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.

130 - Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.

131 - Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.

132 - Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!

133 - Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!

134 - Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.

135 - Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!

136 - Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.

137 - Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.

138 - Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.

139 - Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.

140 - Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.

141 - Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.

142 - Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.

143 - Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.

144 - Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!

145 - Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.

146 - Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.

147 - Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.

148 - Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.

149 - Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!

150 - Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.

151 - Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.

152 - Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.

153 - Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.

154 - Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!

155 - Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.

156 - Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!

157 - Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.

158 - Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.

159 - Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!

160 - Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.

161 - Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.

162 - Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.

163 - Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.

164 - Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.

165 - Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.

166 - Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.

167 - Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.

168 - Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.

169 - Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.

170 - Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!

171 - Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;

172 - Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.

173 - Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.

174 - Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.

175 - Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!

176 - Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.