WeBible

1 - Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!

2 - Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:

3 - «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,

4 - ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,

5 - fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»

6 - Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.

7 - Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!

8 - Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!

9 - Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!

10 - For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!

11 - Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.

12 - Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»

13 - For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:

14 - «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.

15 - Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,

16 - og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.

17 - Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.

18 - Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»